Przejdź do zawartości

wtem

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
?/i, IPA[ftɛ̃m], AS[ftẽm], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.
znaczenia:

przysłówek

(1.1) w sposób nieoczekiwany
odmiana:
przykłady:
(1.1) Wtem ktoś zakołatał.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) nagle; naraz; pot. ni stąd, ni zowąd; nieoczekiwanie; niespodziewanie; znienacka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. w + to (w tem)[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Roman Zawiliński, O wyróżnianiu części mowy, „Poradnik Językowy” nr 4/1906, s. 50.