Przejdź do zawartości

sorto

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: ŝorto

sorto (esperanto)

[edytuj]
morfologia:
sorto
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) dola, los, przeznaczenie
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ŝi brave portis sian sorton.Dzielnie znosiła swój los.
(1.1) Anna Andrejevna efektive atendis bonan partion por sia filino, kaj jen nun tia sorto: ĝuste tiel fariĝis, kiel ŝi volis.[1] → Anna Andriejewna skutecznie czekała na dobrą partię dla swojej córki, i oto teraz taki los: właśnie tak się stało, jak chciała.
(1.1) Ĉu esti ne esti,—tiel staras Nun la demando: ĉu pli noble estas Elporti ĉiujn batojn, ĉiujn sagojn De la kolera sorto, sin armi Kontraŭ la tuta maro da mizeroj Kaj per la kontraŭstaro ilin fini?[2]Być albo nie być, oto jest pytanie. Jestli w istocie szlachetniejszą rzeczą Znosić pociski zawistnego losu Czy też, stawiwszy czoło morzu nędzy, Przez opór wybrnąć z niego?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
al mono kaj forto humiliĝas la sortoal protekto kaj forto helpas la sortoankaŭ la lupon atingos la sortobone tiu sidas, al kiu la sorto ridasfianĉon de l' sorto difinitan forpelos nenia malhelpokiun la sorto karesas, al tiu ĉio sukcesasse decidos la sorto, helpos nenia fortose la sorto vin batas, mokantoj ne mankassorto donas favoron, sorto donas doloronsorto ofte alsendas, kion oni ne atendas
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. M. Gogol, tłum. L.L. Zamenhof „La revizoro”
  2. Monolog Hamleta (początek)