rzymianin
rzymianin (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [ʒɨ̃ˈmʲjä̃ɲĩn], AS: [žỹmʹi ̯ä̃ńĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Rzymu[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rzymianin rzymianie dopełniacz rzymianina rzymian celownik rzymianinowi rzymianom biernik rzymianina rzymian narzędnik rzymianinem rzymianami miejscownik rzymianinie rzymianach wołacz rzymianinie rzymianie
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[2]. Zapis wielką literą dotyczy obywatela starożytnego państwa rzymskiego.
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Roman
- baskijski: (1.1) erromatar
- białoruski: (1.1) рымлянін m
- chorwacki: (1.1) Rimljanin m
- czeski: (1.1) Říman m
- duński: (1.1) romer w
- esperanto: (1.1) romano
- francuski: (1.1) Romain m
- hiszpański: (1.1) romano m
- niemiecki: (1.1) Römer m
- nowogrecki: (1.1) Ρωμαίος m
- rosyjski: (1.1) римлянин m
- słowacki: (1.1) Riman m
- słoweński: (1.1) Rimljan m
- ukraiński: (1.1) римлянин m
- włoski: (1.1) romano m
- źródła:
- ↑
Hasło „rzymianin” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
