Przejdź do zawartości

roztocz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
roztocz (1.1)
roztocz (2.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. otwarta przestrzeń[1]

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) arachn. drobny pajęczak z głowotułowiem zlanym z odwłokiem z podtypu szczękoczułkowców; zob. też roztocze (pajęczaki) w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(3.1) biol. organizm odżywiający się martwą materią organiczną[2]

czasownik, forma fleksyjna

(4.1) 2. os. rozk. od: roztoczyć
odmiana:
(1.1)
(2.1)
(3.1)
przykłady:
(1.1) Niebo, jak sina roztocz morza / Jak wyspy dalne, mglą się chmury[5].
(2.1) Nauką o roztoczach jest akarologia[6].
(3.1) Grzyby, będące roztoczami, wchłaniają płynną materię, rozłożoną dzięki trawieniu zewnętrznemu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(3.1) saprotrof, roztocze
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) obszar
(2.1) pajęczak
(3.1) organizm
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1)
rzecz. roztaczanie n, roztoczenie n
czas. roztaczać ndk., roztaczać się ndk., roztoczyć dk., roztoczyć się dk.
(3.1)
rzecz. roztoczek mrz
przym. roztoczowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(3.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: saprotrof
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „roztocz I” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „roztocz II” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „roztocz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  4. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „roztocz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  5. Władysław Orkan, Wieczorem (wyd. 1912).
  6. z Wikipedii