przemytnik

przemytnik (język polski)

wymowa:

IPA: [pʃɛ̃ˈmɨtʲɲik], AS: [pšẽmytʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba zajmująca się nielegalnym przewozem lub przenoszeniem ludzi lub rzeczy między granicami państw

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przemytnik	przemytnicy
dopełniacz	przemytnika	przemytników
celownik	przemytnikowi	przemytnikom
biernik	przemytnika	przemytników
narzędnik	przemytnikiem	przemytnikami
miejscownik	przemytniku	przemytnikach
wołacz	przemytniku	przemytnicy

przykłady:

(1.1) O słynnych w całej Polsce białogardzkich przemytnikach papierosów znowu jest głośno.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) szmugler

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) przestępca

hiponimy:

(1.1) kontrabandzista

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przemyt m, przemycanie n, przemycenie n, przemytnictwo n

forma żeńska przemytniczka ż

czas. przemycać ndk., przemycić dk.

przym. przemytniczy

przysł. przemytniczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. przemyt + -nik

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) smuggler
• arabski: (1.1) مهرب
• baskijski: (1.1) kontrabandista
• białoruski: (1.1) кантрабандыст m
• bułgarski: (1.1) контрабандист m
• czeski: (1.1) pašerák m
• duński: (1.1) smugler w
• francuski: (1.1) contrebandier m
• hiszpański: (1.1) contrabandista m, matutero m
• interlingua: (1.1) contrabandero
• niemiecki: (1.1) Schmuggler m
• nowogrecki: (1.1) λαθρέμπορας m
• rosyjski: (1.1) контрабандист m
• ukraiński: (1.1) контрабандист m

źródła: