przebieg

przebieg (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpʃɛbʲjɛk], AS: [pšebʹi ̯ek], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• wygł.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) odbywanie się czegoś, rozwijanie się w czasie

(1.2) trasa, kierunek biegu czegoś, linia, wzdłuż której jest coś położone, przeprowadzone

(1.3) przebywanie pewnej trasy przez pojazd mechaniczny; przebyta trasa

(1.4) st.pol. przebiegłość

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przebieg	przebiegi
dopełniacz	przebiegu	przebiegów
celownik	przebiegowi	przebiegom
biernik	przebieg	przebiegi
narzędnik	przebiegiem	przebiegami
miejscownik	przebiegu	przebiegach
wołacz	przebiegu	przebiegi

przykłady:

(1.1) Przebieg zjawisk fizycznych.

(1.2) Zmiana przebiegu ulicy.

(1.3) Przebieg dobowy parowozu.

składnia:

przebieg + N.

kolokacje:

synonimy:

(1.1) tok, proces

(1.3) trasa

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przebiegnięcie n, przebieganie n, bieg mrz, bieganina ż

czas. przebiegać ndk., przebiec dk.

przym. biegowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) process; (1.2) route; (1.3) milage
• duński: (1.1) forløb n
• esperanto: (1.2) vojo
• hiszpański: (1.1) transcurso m, curso m, marcha ż, desarrollo m; (1.2) trazado m; (1.3) recorrido m
• rosyjski: (1.1) течение n, протекание n, ход m, процесс m; (1.2) направление n; (1.3) трасса ż, маршрут m
• szwedzki: (1.1) förlopp n, händelseförlopp n, utveckling w, skeende n, process w

źródła: