paznokieć

paznokieć (język polski)

pazur i paznokieć (1.1)

płatek z brązowym paznokciem (1.2)

wymowa:

IPA: [pazˈnɔcɛ̇t͡ɕ], AS: [paznoḱėć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) anat. płaska rogowa osłona ostatniego członu palca małp i człowieka; zob. też paznokieć w Wikipedii

(1.2) bot. dolna, zwężona część płatka korony kwiatu zob. też paznokieć (botanika) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	paznokieć	paznokcie
dopełniacz	paznokcia	paznokci
celownik	paznokciowi	paznokciom
biernik	paznokieć	paznokcie
narzędnik	paznokciem	paznokciami
miejscownik	paznokciu	paznokciach
wołacz	paznokciu	paznokcie

przykłady:

(1.1) W furii rozorała mu twarz paznokciami.

składnia:

kolokacje:

(1.1) obcinać / obgryzać / malować / piłować / mieć długie paznokcie • łożysko paznokcia

synonimy:

(1.1) żart. pazur; daw. paznogieć

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. paznokietnik m, paznokciarz m, paznokciarka ż, paznokciarstwo n

zdrobn. paznokietek m

przym. paznokciowy, paznokciarski

związki frazeologiczne:

tyle, co brudu pod paznokciem

etymologia:

(1.1) st.pol. paznogieć (zakończenie nogi zwierzęcia) < st.pol. noga

(1.2) od (1.1)

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Części ciała

tłumaczenia:

• albański: (1.1) thua m
• aleucki: (1.1) qagalgiq, qagalĝi-x̂
• angielski: (1.1) nail; (1.2) claw
• arabski: (1.1) ظفر m (ẓufr)
• baskijski: (1.1) azazkal, atzoskol
• bhodźpuri: (1.1) नाख़ून m
• białoruski: (1.1) пазногаць m, ногаць m
• bułgarski: (1.1) нокът m
• chorwacki: (1.1) nokat m
• czeski: (1.1) nehet m
• dalmatyński: (1.1) jongla ż
• dolnołużycki: (1.1) nokś m
• dolnoniemiecki: (1.1) Nagel m
• duński: (1.1) negl w
• elfdalski: (1.1) nagel m
• erzja: (1.1) кенже (kenže)
• esperanto: (1.1) ungo
• estoński: (1.1) küüs
• ewenkijski: (1.1) осикта (osikta)
• eweński: (1.1) оста (osta)
• farerski: (1.1) negl ż
• fiński: (1.1) kynsi
• francuski: (1.1) ongle m
• franko-prowansalski: (1.1) ongla ż
• friulski: (1.1) ongule ż
• galicyjski: (1.1) unlla ż, uña ż
• górnołużycki: (1.1) nochć m
• grenlandzki: (1.1) kukik
• gruziński: (1.1) ფრჩხილი (prčxili)
• hiszpański: (1.1) uña ż; (1.2) uña ż
• interlingua: (1.1) clavo
• islandzki: (1.1) nögl ż
• japoński: (1.1) 爪 (つめ, tsume)
• jidysz: (1.1) נאָגל m (nogl)
• karpatorusiński: (1.1) нохоть m (nochoć)
• kaszubski: (1.1) nokc m, paznokc m
• kataloński: (1.1) ungla ż
• kazachski: (1.1) тырнақ
• kornijski: (1.1) ewin m
• krymskotatarski: (1.1) tırnaq
• liguryjski: (1.1) óngia ż
• litewski: (1.1) nagas m
• lombardzki: (1.1) ongia ż
• luksemburski: (1.1) Nol m
• łaciński: (1.1) unguis m
• łotewski: (1.1) nags m
• macedoński: (1.1) нокт m (nokt)
• malajalam: (1.1) നഖം (nakhaṃ)
• malajski: (1.1) kuku
• manx: (1.1) yngyn ż, ingin ż
• mongolski: (1.1) хумс (khums)
• neapolitański: (1.1) ogna ż
• niderlandzki: (1.1) nagel m
• niemiecki: (1.1) Fingernagel m, Nagel m
• nowogrecki: (1.1) νύχι n
• rosyjski: (1.1) ноготь m
• serbski: (1.1) нокат (nokat) m
• słowacki: (1.1) necht m
• staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) ногъть / ⱀⱁⰳⱏⱅⱐ m (nogŭtĭ)
• starofrancuski: (1.1) ongle m
• staroirlandzki: (1.1) ingen ż
• szwedzki: (1.1) nagel w
• tatarski: (1.1) tırnaq
• tuvalu: (1.1) mania
• ukraiński: (1.1) ніготь m (nihotʹ)
• waloński: (1.1) ongue ż
• warajski: (1.1) kulo
• węgierski: (1.1) köröm
• wilamowski: (1.1) fyngianöel, nuø̄l m, nuöl m
• włoski: (1.1) unghia ż
• wolof: (1.1) we

źródła: