osoba
osoba (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pojedynczy człowiek, ktoś
- (1.2) gram. pojęcie używane do określenia formy czasownika, w zależności od wykonawcy czynności
- (1.3) bohater dramatu
- (1.4) praw. podmiot czynności prawnych
- (1.5) rel. w chrześcijańskiej doktrynie Trójcy Świętej: Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty; zob. też Trójca Święta w Wikipedii
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik osoba osoby dopełniacz osoby osób celownik osobie osobom biernik osobę osoby narzędnik osobą osobami miejscownik osobie osobach wołacz osobo osoby
- przykłady:
- (1.1) (Ja) jestem osobą dość praktyczną.
- (1.2) Drugiej osobie liczby mnogiej odpowiada zaimek „wy”.
- (1.3) Rosenkranz to jedna z osób dramatu „Hamlet”.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) osoba prywatna, dorosła, pełnoletnia, duchowna, religijna, obca, ukochana, zaginiona, zmarła, poszkodowana, postronna
- (1.2) pierwsza/druga/trzecia osoba
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. osobistość ż, osobnik mos, osobowość ż, osobowy m
- przym. osobowy, osobisty, osobniczy, osobny
- przysł. osobowo, osobiście, osobniczo, osobnie, osobno
- związki frazeologiczne:
- (1.1) we własnej osobie
- (1.4) osoba prawna • osoba fizyczna • osoba trzecia
- etymologia:
- od prasł. *osoba[1]
- por. białor. асоба, czes. osoba, chorw. osoba, dłuż. wósoba, głuż. wosoba, ros. особа, słc. osoba, słń. oseba i ukr. осо́ба
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) person
- angielski: (1.1) person; (1.2) person; (1.3) person; (1.4) person; (1.5) person
- arabski: (1.1) شخص, نفس
- aramejski: (1.1) ܦܪܨܘܦܐ m, ܐܢܫ m
- baskijski: (1.1) pertsona; (1.2) pertsona; (1.3) pertsonaia; (1.4) pertsona; (1.5) pertsona
- białoruski: (1.1) асоба ż
- bułgarski: (1.1) лице
- chiński standardowy: (1.1) 人 (rén)
- chorwacki: (1.1) osoba ż
- czeski: (1.1) osoba ż
- dolnołużycki: (1.1) wósoba ż
- duński: (1.1) person w; (1.2) person w; (1.3) person w; (1.4) person w
- dzongkha: (1.1) གང་ཟག
- esperanto: (1.1) persono, individuo; (1.2) persono; (1.3) persono; (1.4) persono; (1.5) persono
- estoński: (1.1) isik
- fidżyjski: (1.1) tamata
- filipino: (1.1) tao
- fiński: (1.1) henkilö
- francuski: (1.1) personne ż; (1.2) personne ż; (1.3) personnages m
- galicyjski: (1.1) persoa
- górnołużycki: (1.1) wosoba ż
- grenlandzki: (1.1) inuk
- gudźarati: (1.1) જણ n (jaṇa)
- hawajski: (1.1) kanaka, mea
- hebrajski: (1.1) אדם
- hindi: (1.1) व्यक्ति
- hiszpański: (1.1) persona ż; (1.2) persona ż; (1.3) persona ż; (1.4) persona ż
- ido: (1.1) persono
- indonezyjski: (1.1) orang
- interlingua: (1.1) persona
- inuktitut: (1.1) ᐃᓄᒃ (inuk)
- irlandzki: (1.1) duine m
- islandzki: (1.1) maður m, persóna ż
- japoński: (1.1) 人
- jidysz: (1.1) פּערזאָן ż (perzon), פּאַרשוין m (parszojn), ייִד m (jid); (1.3) פּאַרשוין m (parszojn)
- kataloński: (1.1) persona ż, individu m; (1.2) persona ż; (1.3) persona ż; (1.4) persona ż
- koreański: (1.1) 사람
- litewski: (1.1) asmuo
- łaciński: (1.1) persona ż
- łotewski: (1.1) persona
- maltański: (1.1) persuna
- niderlandzki: (1.1) persoon
- niemiecki: (1.1) Person ż; (1.2) Person ż; (1.3) Person ż; (1.4) Person ż
- norweski (bokmål): (1.1) person m
- norweski (nynorsk): (1.1) person m
- nowogrecki: (1.1) άτομο n; (1.2) πρόσωπο n; (1.3) πρόσωπο n; (1.4) πρόσωπο n
- nowopruski: (1.1) zmūi m
- pali: (1.1) puggala, jana
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.?)
, 
, czwórka osób, w czwórkę: 
- portugalski: (1.1) pessoa ż; (1.2) pessoa ż; (1.3) pessoa ż; (1.4) pessoa ż
- rosyjski: (1.1) человек m, лицо n; (1.2) лицо n; (1.3) герой m; (1.4) лицо n
- rumuński: (1.1) persoană ż; (1.2) persoană ż
- sanskryt: (1.1) जन m (jana), नृ m (nṛ)
- serbski: (1.1) лице
- slovio: (1.1) osob (особ)
- słowacki: (1.1) osoba ż; (1.2) osoba ż; (1.3) osoba ż; (1.4) osoba ż
- słoweński: (1.1) oseba
- staroegipski: (1.1)
(ꜥnḫ) - staroirlandzki: (1.1) duine m
- suahili: (1.1) mtu
- szkocki gaelicki: (1.1) duine m
- szwedzki: (1.1) person w
- tajski: (1.1) บุคคล
- turecki: (1.1) kişi
- tybetański: (1.1) གང་ཟག
- ukraiński: (1.1) особа
- uzbecki: (1.1) kishi
- węgierski: (1.1) személy
- wietnamski: (1.1) người
- wilamowski: (1.1) persün ż, persun ż; (1.2) persün ż, persun ż; (1.3) persün ż, persun ż; (1.4) persün ż, persun ż
- włoski: (1.1) persona ż; (1.2) persona ż; (1.3) persona ż; (1.4) persona ż; (1.5) persona ż
- wolof: (1.1) nit
- źródła:
- ↑ Hasło „osoba” w: Hrvatski jezični portal.
osoba (język chorwacki)
[edytuj]- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) osoba
- odmiana:
- (1.1) lp osoba, osobe, osobi, osobu, osobom, osobi, osobo; lm osobe, osoba, osobama, osobe, osobama, osobama, osobe
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od prasł. *osoba
- zob. polskie znaczenie
- uwagi:
- źródła:
osoba (język czeski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik osoba osoby dopełniacz osoby osob celownik osobě osobám biernik osobu osoby wołacz osobo osoby miejscownik osobě osobách narzędnik osobou osobami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od prasł. *osoba
- zob. polskie znaczenie
- uwagi:
- źródła:
osoba (język słowacki)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) osoba (jednostka, człowiek, ktoś)[1]
- (1.2) praw. osoba[1]
- (1.3) liter. osoba (bohater)[1]
- (1.4) gram. osoba[1]
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) milá / prívetivá / vážená / vážna / poriadna / súca / inteligentná / významná osoba • sedadlo / stôl pre dve osoby
- (1.2) plnoletá / maloletá osoba • právnická osoba • civilná / vojenská / duchovná osoba
- (1.4) prvá / druhá / tretia osoba
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od prasł. *osoba
- zob. polskie znaczenie
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 slovník.sk