oskarżenie

oskarżenie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɔskarˈʒɛ̃ɲɛ], AS: [oskaržẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zarzut dokonania czynu nagannego lub niezgodnego z prawem

(1.2) praw. skarga wnoszona do sądu, akt oskarżenia

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	oskarżenie	oskarżenia
dopełniacz	oskarżenia	oskarżeń
celownik	oskarżeniu	oskarżeniom
biernik	oskarżenie	oskarżenia
narzędnik	oskarżeniem	oskarżeniami
miejscownik	oskarżeniu	oskarżeniach
wołacz	oskarżenie	oskarżenia

przykłady:

(1.1) Oni wysuwali bezpodstawne oskarżenia o kradzieże pod jej adresem.

(1.1) Powiecie: Po cóż nalegać? / Czyż powód oskarżeń znajdziemy?

składnia:

(1.1) oskarżenie o +B.

kolokacje:

(1.1) fałszywe / bezpodstawne oskarżenie • oskarżenie publiczne / prywatne • akt oskarżenia • wnosić / wysuwać oskarżenie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. oskarżony m, oskarżona ż, oskarżyciel m, oskarżycielka ż, oskarżanie n

czas. oskarżać ndk., oskarżyć dk.

przym. oskarżycielski

przysł. oskarżycielsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. oskarżyć + -enie

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) accusation
• białoruski: (1.1) абвінавачванне n
• czeski: (1.1) obvinění n
• dari: (1.1) دعوا
• duński: (1.1) beskyldning w, anklage w; (1.2) anklageskrift n
• esperanto: (1.1) akuzaĵo, akuzo
• estoński: (1.1) süüdistus
• francuski: (1.1) accusation ż
• gudźarati: (1.1) આક્ષેપ m (ākṣēpa), આરોપ m (ārōpa)
• hiszpański: (1.1) acusación ż
• interlingua: (1.1) accusation
• jidysz: (1.1) באַשולדיקונג ż (baszuldikung), מיזמור m (mizmer)
• niemiecki: (1.1) Anschuldigung ż, Beschuldigung ż; (1.2) Anklage ż
• portugalski: (1.1) acusação ż
• rosyjski: (1.1) обвинение n
• starogrecki: (1.1) κατηγορία ż
• ukraiński: (1.1) звинува́чення n
• węgierski: (1.1) vád
• włoski: (1.1) accusa ż, imputazione ż

źródła: