omocznia

omocznia (język polski)

wymowa:

IPA: [ɔ̃ˈmɔt͡ʃʲɲa], AS: [õmočʹńa], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) biol. jedna z błon płodowych; zob. też omocznia w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	omocznia	omocznie
dopełniacz	omoczni	omoczni
celownik	omoczni	omoczniom
biernik	omocznię	omocznie
narzędnik	omocznią	omoczniami
miejscownik	omoczni	omoczniach
wołacz	omocznio	omocznie

przykłady:

(1.1) Zadaniem omoczni jest gromadzenie zbędnych produktów przemiany materii zarodka.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. omoczniowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) allantois
• hiszpański: (1.1) alantoides m
• łaciński: (1.1) allantois
• nowogrecki: (1.1) αλλαντοειδής υμένας m, αλλαντοΐδα ż
• włoski: (1.1) allantoide ż

źródła: