niewypłacalność

niewypłacalność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ekon. sytuacja, kiedy dłużnik nie ma możliwości spłaty swoich zobowiązań z posiadanego majątku; zob. też niewypłacalność w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blm;

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	niewypłacalność
dopełniacz	niewypłacalności
celownik	niewypłacalności
biernik	niewypłacalność
narzędnik	niewypłacalnością
miejscownik	niewypłacalności
wołacz	niewypłacalności

przykłady:

(1.1) Ministerstwo Finansów chce, aby spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe i banki przejmowały kasy zagrożone niewypłacalnością.

składnia:

(1.1) niewypłacalność + D. (kogoś lub czegoś)

kolokacje:

(1.1) niewypłacalność dłużnika / firmy / spółki / przedsiębiorstwa / państwa • niewypłacalność osoby prawnej / osoby fizycznej • doprowadzić do niewypłacalności • ogłoszenie niewypłacalności • zagrożenie niewypłacalnością

synonimy:

(1.1) upadłość, bankructwo, krach, plajta

antonimy:

(1.1) wypłacalność

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. niewypłacalny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) insolvency
• baskijski: (1.1) kaudimengabezia
• białoruski: (1.1) неплацежаздольнасць ż
• bułgarski: (1.1) несъстоятелност ż
• francuski: (1.1) insolvabilité ż, déconfiture ż
• hiszpański: (1.1) insolvencia ż
• niemiecki: (1.1) Insolvenz ż, Zahlungsunfähigkeit ż
• rosyjski: (1.1) неплатёжеспособность ż, несостоятельность ż
• ukraiński: (1.1) неплатоспроможність ż, банкрутство n
• włoski: (1.1) insolvenza ż

źródła: