meldunek

meldunek (język polski)

meldunek (1.1)

wymowa:

IPA: [mɛlˈdũnɛk], AS: [meldũnek], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) oficjalnie przekazana informacja

(1.2) pot. zapis w książce meldunkowej osoby mieszkającej w jakimś miejscu

(1.3) karc. w tysiącu: król i dama jednakowego koloru będące w posiadaniu jednego z graczy

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	meldunek	meldunki
dopełniacz	meldunku	meldunków
celownik	meldunkowi	meldunkom
biernik	meldunek	meldunki
narzędnik	meldunkiem	meldunkami
miejscownik	meldunku	meldunkach
wołacz	meldunku	meldunki

przykłady:

(1.1) Od pięciu tygodni radiostacja nadaje fałszywe meldunki. Rozumiesz? Trzeba oczyścić siatkę, wyeliminować tego, kto zdradził.

składnia:

kolokacje:

(1.1) przekazać / złożyć meldunek

(1.2) mieć / posiadać meldunek

synonimy:

(1.1) doniesienie, raport, informacja, ogłoszenie, zawiadomienie

(1.2) zameldowanie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. meldowanie n

czas. meldować, zameldować, wymeldować

przym. meldunkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) niem. Meldung

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) доклад m, отчет m; (1.2) адресна регистрация ż
• duński: (1.1) melding w, meddelelse w
• esperanto: (1.1) raporto
• islandzki: (1.1) tilkynning ż
• niemiecki: (1.1) Meldung ż; (1.2) Anmeldung ż

źródła: