lěto

lěto (język dolnołużycki)

wymowa:

IPA: /ˈlʲɪto/, IPA: [ˈlʲɪ.tɔ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rok

odmiana:

(1.1) lp lět|o, ~a, ~oju/~u, ~o, ~om, lěśe; du lěśe, ~owu, ~oma, lěśe, ~oma, ~oma; lm ~a, lět, ~am, ~a, ~ami, ~ach

przykłady:

(1.1) Prědny raz pisnje mjenujo frankojski chronist Fredegar Serbow w lěśe 631. → Pierwszy raz pisemnie wzmiankuje Łużyczan frankijski kronikarz Fredegar w roku 631.

(1.1) Gaž jo był 2 lěśe stary, jo jogo nan wumrěł. → Gdy miał 2 lata, umarł jego ojciec. (Wikipedia)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. lětny

przysł. lětosa

przyr. lětny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Dolnołużycki - Kalendarz i czas

źródła:

lěto (język górnołużycki)

wymowa:

IPA: /ˈlɪtɔ/, IPA: [ˈlʲɪ.tɔ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rok

odmiana:

(1.1) lp lět|o, ~a, ~u, ~o, ~om, lěće; du lěće, ~ow, ~omaj, lěće, ~omaj, ~omaj; lm ~a, ~/~ow, ~am, ~a, ~ami, ~ach

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: