kuzyn

kuzyn (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkuzɨ̃n], AS: [kuzỹn], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) syn wujka / stryjka lub cioci / wujenki / stryjenki

(1.2) ogólniej: dowolny krewny

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kuzyn	kuzyni / kuzynowie
dopełniacz	kuzyna	kuzynów
celownik	kuzynowi	kuzynom
biernik	kuzyna	kuzynów
narzędnik	kuzynem	kuzynami
miejscownik	kuzynie	kuzynach
wołacz	kuzynie	kuzyni / kuzynowie

przykłady:

(1.2) To miał być cichy ślub, ale w końcu zaprosiliśmy też wszystkich naszych kuzynów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) reg. pozn. kuzaj

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kuzynostwo n, kuzyneczka ż

zdrobn. kuzynek m

forma żeńska kuzynka ż

przym. kuzynowski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) cousin
• baskijski: (1.1) lehengusu
• bułgarski: (1.1) братовчед m
• chorwacki: (1.1) bratić m
• czeski: (1.1) bratranec m
• duński: (1.1) fætter w; (1.2) fætter w
• esperanto: (1.1) kuzo
• estoński: (1.1) nõbu
• fiński: (1.1) serkku
• francuski: (1.1) cousin m
• górnołużycki: (1.1) kuzenk m
• hebrajski: (1.1) דודן m
• hiszpański: (1.1) primo m
• japoński: (1.1) いとこ (itoko), 従兄弟 (itoko)
• jidysz: (1.1) שוועסטערקינד n (szwesterkind)
• kataloński: (1.1) cosí m
• koreański: (1.1) 사촌 (sa-chon)
• kornijski: (1.1) kenderow m
• maltański: (1.1) kuġin ż
• niderlandzki: (1.1) neef
• niemiecki: (1.1) Cousin m, Vetter m
• norweski (bokmål): (1.1) fetter m
• norweski (nynorsk): (1.1) fetter m
• nowogrecki: (1.1) ξάδελφος (ksádelfos) m
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.2)  ,    
• portugalski: (1.1) primo m
• rosyjski: (1.1) двоюродный брат m, кузен m
• słowacki: (1.1) bratanec m
• słoweński: (1.1) bratranec m
• suahili: (1.1) ndugu
• sycylijski: (1.1) cuscinu m
• szwedzki: (1.1) kusin w
• tuvalu: (1.1) faitaina
• węgierski: (1.1) unokatestvér
• włoski: (1.1) cugino m

źródła: