Przejdź do zawartości

klamka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
klamka (1.1)
klamka (1.1)
klamka (1.2)
klamka (1.3)
wymowa:
IPA[ˈklãmka], AS[klãmka], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dźwignia przy drzwiach lub oknach, umożliwiająca ich otwieranie i zamykanie
(1.2) gwara więzienna pistolet
(1.3) środ. techn. dźwignia ręcznego hamulca rowerowego
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Nacisnęła klamkę i drzwi jęknęły przejmująco, ukazując woniejące kurzem wnętrze[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) nacisnąć (na) klamkę
(1.3) klamka hamulcowa
synonimy:
(1.3) dźwignia (hamulcowa)
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. klama ż
przym. klamkowy
związki frazeologiczne:
dom bez klamekklamka zapadłapocałować klamkęwisieć u pańskiej klamki / wisieć u czyjejś klamki
etymologia:
śwn. klam, klame, klamme (→ klamra)[2] + pol. -ka
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Tadeusz Konwicki, Bohiń, 1987, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „klamka” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
klamka (1.1)
klamka (1.1)
klamka (1.2)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) klamka[1]
(1.2) przen. środ. techn. klamka
odmiana:
(1.1-2) lp klamka; lm klamka
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: kłyŋḱ
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 227.