kanun

kanun (język turecki)

wymowa:

IPA: [kaː'nun]

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) akt prawny, przepis, ustawa

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kanunen

przysł. kanunen

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) arab. قانون

uwagi:

źródła:

kanun (język turkmeński)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) prawo

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: