góla

góla (język dolnołużycki)

góla (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) las

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

W języku staropolskim „gola”, w czeskim „holizna” a w słowackim „hoľa” oznaczają „gołą powierzchnię”, czyli coś wprost przeciwnego – dlatego wyjaśnienie etymologii tego słowa jest problematyczne. Według Hynca (Heinza) Schustera-Šewca, autora słownika etymologicznego języka dolnołużyckiego, rdzeń „gol-” początkowo miał inne znaczenie, jako coś wysokiego i stojącego samotnie; stąd też np. „głowa” i „gora” (góra). Artykuł z numeru 34 „Nowego Casnika” z 2008 roku proponuje inne wyjaśnienie: według badań archeologicznych na terenie Dolnych Łużyc miałaby nastąpić katastrofa ekologiczna spowodowana nadmiernym karczowaniem lasów i tereny uprawne zmieniły się w pustynne, czyli „gołe”. Następnie na piasku zaczęła się rozwijać dzika roślinność, aż w końcu zaczął tam rosnąć młody las iglasty; teren ten nadal miał być według tej hipotezy nazywany nazwą „góla”. Ponieważ na większości obszaru Dolnych Łużyc lasy liściaste nie występują, termin „góla” miał stopniowo rozszerzyć swoje znaczenie nie tylko na las iglasty, ale na las ogólnie. Artykuł jako dodatkowy argument wskazuje analogię z niemieckim słowem Heide (wrzosowisko), którym w pobliżu Łużyc określa się też duże obszary lasów iglastych (np. Dresdner Heide).

uwagi:

słowa lěs używa się jako określenie lasu liściastego

źródła: