Przejdź do zawartości

cibo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) karmić (zwierzę, człowieka)[1]
odmiana:
(1.1) cibo, cibare, cibavi, cibatum (koniugacja I)
przykłady:
(1.1) Si esurierit inimicus tuus, ciba illum; et si sitierit, da ei aquam bibereprunam enim congregabis super caput eius et Dominus reddet tibi[2]. → Gdy wróg twój łaknie, nakarm go, gdy pragnie, napój go wodążar ognia zgromadzisz nad jego głową, a Pan ci za to zapłaci[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. concibo
rzecz. cibilla ż, cibicida m, cibaria n lm, cibus m, cibatio ż, cibatus m
przym. cibarius, cibalis
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. cibus + -o
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „cibo” w: Greek, Latin, Arabic, Old Norse Word Study Tool.
  2. Biblia Sacra Vulgata (Stuttgartensia)/Proverbia 25, 21-22
  3. Biblia Tysiąclecia, Księga Przysłów 25, 21-22; przeł. ks. Władysław Borowski
wymowa:
IPA['ʧibo]
?/i ?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pokarm, pożywienie, potrawa
(1.2) jedzenie, posiłek
odmiana:
(1) lp cibo; lm cibi
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) cibo leggeropotrawa lekkostrawna • cibo pesantepotrawa ciężkostrawna
synonimy:
(1.1) nutrimento, alimento
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cibaria ż
czas. cibare
przym. cibario
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks: Włoski - Jedzenie
źródła: