Przejdź do zawartości

pokarm

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pokarm (język polski)

[edytuj]
pokarm (1.1) dla papugi
przykładowy pokarm (1.1) człowieka
pokarm (1.2)
wymowa:
IPA: [ˈpɔkarm], AS: [pokarm] ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pożywienie organizmów żywych danego gatunku (w szczególności człowieka); zob. też pokarm w Wikipedii
(1.2) mleko wytwarzane przez gruczoły mleczne
(1.3) przen. to co zasila, napędza

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 2. os. ter. rozk. od: pokarmić
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikpokarmpokarmy
dopełniaczpokarmupokarmów
celownikpokarmowipokarmom
biernikpokarmpokarmy
narzędnikpokarmempokarmami
miejscownikpokarmiepokarmach
wołaczpokarmiepokarmy
(1.2) blm,
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikpokarm
dopełniaczpokarmu
celownikpokarmowi
biernikpokarm
narzędnikpokarmem
miejscownikpokarmie
wołaczpokarmie
(2.1) zob. pokarmić
przykłady:
(1.1) Pokarm dostarcza budulca do tworzenia, odbudowy lub utrzymania tkanek.
(1.2) Ściągnięty pokarm można mieszać i przetrzymywać kilka godzin w lodówce.
(1.3) Muzyka jest pokarmem duszy.
(2.1) Teraz ty pokarm trochę małą, proszę.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pokarm dla kotów / dla psów / dla rybek / dla świnki morskiej / …
(1.2) pokarm w piersiach
synonimy:
(1.1) karma, jedzenie, pożywienie, żywność, posiłek, jadło, strawa
(1.2) mleko
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. karmicielka ż, karmiciel ż, karmnik m, karmienie n, dokarmianie n, przekarmienie n, przekarmianie n, karma ż
czas. karmić, pokarmić, nakarmić, wykarmić, wykarmiać, dokarmić, dokarmiać, przekarmić, przekarmiać, podkarmić, podkarmiać
przym. pokarmowy
przysł. pokarmowo
związki frazeologiczne:
pokarm bogów
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=pokarm&oldid=8351351”