narzucić
Wygląd
narzucić (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
czasownik przechodni dokonany (ndk. narzucać)
- (1.1) rzucić przedmioty na jakąś powierzchnię
- (1.2) zmusić kogoś do akceptacji czegoś
- (1.3) pośpiesznie ubrać się w coś, okryć sobie ramiona
czasownik zwrotny dokonany narzucić się (ndk. narzucać się)
- (2.1) zmusić kogoś do swojego towarzystwa
- odmiana:
- (1.1-3) koniugacja VIa
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik narzucić czas przyszły prosty narzucę narzucisz narzuci narzucimy narzucicie narzucą czas przeszły m narzuciłem narzuciłeś narzucił narzuciliśmy narzuciliście narzucili ż narzuciłam narzuciłaś narzuciła narzuciłyśmy narzuciłyście narzuciły n narzuciłom narzuciłoś narzuciło tryb rozkazujący niech narzucę narzuć niech narzuci narzućmy narzućcie niech narzucą pozostałe formy czas zaprzeszły m narzuciłem był narzuciłeś był narzucił był narzuciliśmy byli narzuciliście byli narzucili byli ż narzuciłam była narzuciłaś była narzuciła była narzuciłyśmy były narzuciłyście były narzuciły były n narzuciłom było narzuciłoś było narzuciło było forma bezosobowa czasu przeszłego narzucono tryb przypuszczający m narzuciłbym,
byłbym narzuciłnarzuciłbyś,
byłbyś narzuciłnarzuciłby,
byłby narzuciłnarzucilibyśmy,
bylibyśmy narzucilinarzucilibyście,
bylibyście narzucilinarzuciliby,
byliby narzuciliż narzuciłabym,
byłabym narzuciłanarzuciłabyś,
byłabyś narzuciłanarzuciłaby,
byłaby narzuciłanarzuciłybyśmy,
byłybyśmy narzuciłynarzuciłybyście,
byłybyście narzuciłynarzuciłyby,
byłyby narzuciłyn narzuciłobym,
byłobym narzuciłonarzuciłobyś,
byłobyś narzuciłonarzuciłoby,
byłoby narzuciłoimiesłów przymiotnikowy przeszły m narzucony, nienarzucony narzuceni, nienarzuceni ż narzucona, nienarzucona narzucone, nienarzucone n narzucone, nienarzucone imiesłów przysłówkowy uprzedni narzuciwszy rzeczownik odczasownikowy narzucenie, nienarzucenie
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. narzucanie n, narzucenie n, narzuta ż
- czas. narzucać
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1-3) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: narzucać
- (2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: narzucać się
- rosyjski: (1.1) набро́сить, наки́нуть; (1.2) навяза́ть; (1.3) набро́сить, наки́нуть
- źródła: