narzucić

narzucić (język polski)

wymowa:

IPA: [naˈʒut͡ɕit͡ɕ], AS: [nažućić], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. narzucać)

(1.1) rzucić przedmioty na jakąś powierzchnię

(1.2) zmusić kogoś do akceptacji czegoś

(1.3) pośpiesznie ubrać się w coś, okryć sobie ramiona

czasownik zwrotny dokonany narzucić się (ndk. narzucać się)

(2.1) zmusić kogoś do swojego towarzystwa

odmiana:

(1.1-3) koniugacja VIa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		narzucić
czas przyszły prosty		narzucę	narzucisz	narzuci	narzucimy	narzucicie	narzucą
czas przeszły	m	narzuciłem	narzuciłeś	narzucił	narzuciliśmy	narzuciliście	narzucili
	ż	narzuciłam	narzuciłaś	narzuciła	narzuciłyśmy	narzuciłyście	narzuciły
	n	narzuciłom	narzuciłoś	narzuciło
tryb rozkazujący		niech narzucę	narzuć	niech narzuci	narzućmy	narzućcie	niech narzucą
pozostałe formy czas zaprzeszły m narzuciłem był narzuciłeś był narzucił był narzuciliśmy byli narzuciliście byli narzucili byli ż narzuciłam była narzuciłaś była narzuciła była narzuciłyśmy były narzuciłyście były narzuciły były n narzuciłom było narzuciłoś było narzuciło było forma bezosobowa czasu przeszłego narzucono tryb przypuszczający m narzuciłbym, byłbym narzucił narzuciłbyś, byłbyś narzucił narzuciłby, byłby narzucił narzucilibyśmy, bylibyśmy narzucili narzucilibyście, bylibyście narzucili narzuciliby, byliby narzucili ż narzuciłabym, byłabym narzuciła narzuciłabyś, byłabyś narzuciła narzuciłaby, byłaby narzuciła narzuciłybyśmy, byłybyśmy narzuciły narzuciłybyście, byłybyście narzuciły narzuciłyby, byłyby narzuciły n narzuciłobym, byłobym narzuciło narzuciłobyś, byłobyś narzuciło narzuciłoby, byłoby narzuciło imiesłów przymiotnikowy przeszły m narzucony, nienarzucony narzuceni, nienarzuceni ż narzucona, nienarzucona narzucone, nienarzucone n narzucone, nienarzucone imiesłów przysłówkowy uprzedni narzuciwszy rzeczownik odczasownikowy narzucenie, nienarzucenie

przykłady:

(1.3) Staruszka narzuciła na ramiona chustę i wyszła na ganek.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. narzucanie n, narzucenie n, narzuta ż

czas. narzucać

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1-3) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: narzucać

(2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: narzucać się

• rosyjski: (1.1) набро́сить, наки́нуть; (1.2) навяза́ть; (1.3) набро́сить, наки́нуть

źródła: