benedyktynka

benedyktynka (język polski)

benedyktynka (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zakonnica z zakonu św. Benedykta

(1.2) likier o smaku ziołowo-korzennym

odmiana:

przykłady:

(1.1) W dobie józefinizmu zagarnięto klasztor panien benedyktynek w Jarosławiu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Benedykt mos

forma męska benedyktyn mos

przym. pobenedyktyński, benedyktyński

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. benedyktyn + -ka

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) бенедиктинка ż; (1.2) бенедиктин m

źródła: