ONR

ONR (język polski)

wymowa:

‹o-en-er›, IPA: [ɔ‿ɛ̃n‿ˈɛr], AS: [o‿ẽn‿er], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. na ost.

​

znaczenia:

skrótowiec, rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) polit. Obóz Narodowo-Radykalny; zob. też Obóz Narodowo-Radykalny w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ONR	ONR-y
dopełniacz	ONR-u	ONR-ów
celownik	ONR-owi	ONR-om
biernik	ONR	ONR-y
narzędnik	ONR-em	ONR-ami
miejscownik	ONR-ze	ONR-ach
wołacz	ONR-ze	ONR-y

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. oenerowiec mos, ONR-owiec mos, oenerówka ż

przym. oenerowski, ONR-owski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

ONR (język angielski)

wymowa:

znaczenia:

skrótowiec

(1.1) = outside the normal range → poza zakresem normalnym

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: