Knurów
Wygląd
Knurów (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie śląskim, w powiecie gliwickim; zob. też Knurów w Wikipedii
- (1.2) geogr. wieś w Polsce, w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Nowy Targ; zob. też Knurów w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Knurów Knurowy dopełniacz Knurowa Knurowów celownik Knurowowi / przest. (tylko po „ku”)[1] Knurowu Knurowom biernik Knurów Knurowy narzędnik Knurowem Knurowami miejscownik Knurowie Knurowach wołacz Knurowie Knurowy
- przykłady:
- (1.1) Pojechaliśmy w czwartek do Knurowa na biesiadę barbórkową.
- (1.2) Do niedawna istniał w Knurowie tartak, napędzany wodami potoku[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Knurowie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Knurowa • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Knurowa • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Knurowa • mieszkaniec / mieszkanka Knurowa • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Knurowie • pochodzić z Knurowa • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Knurowa • herb / flaga Knurowa
- synonimy:
- (1.1) gw. (Górny Śląsk) Knorow
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. knurowianin mos, knurowianka ż
- przym. knurowski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „Knurów” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ z Internetu