Haufen

Haufen (język niemiecki)

ein Haufen (1.1)

wymowa:

lp IPA: [ˈhaʊ̯fn̩]

​ wymowa austriacka

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kupa, nagromadzenie, stos, sterta, stek

(1.2) kupa, gromada, dużo, pełno

(1.3) pot. kupa, kał (zwykle zwierzęcy)

temat słowotwórczy

(2.1) (w złożeniach) dotyczący kupy, nagromadzenia, gromady

odmiana:

(1.1-3)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Haufen	die Haufen
dopełniacz	des Haufens	der Haufen
celownik	dem Haufen	den Haufen
biernik	den Haufen	die Haufen

przykłady:

(1.1) Der Wagen kostete einen Haufen Geld. → Ten samochód kosztował kupę pieniędzy.

(1.1) Hinter dem Haus liegt ein Haufen Müll. → Za domem leży sterta śmieci.

(1.2) Ein Haufen Leute ist zur Premiere erschienen. → Na premierę zjawiło się pełno ludzi.

(1.3) Ich bin im Park in einen Haufen getreten. → Wdepnęłam/Wdepnąłem w parku w kupę.

składnia:

kolokacje:

(1.1) über den Haufen fahren/reiten/rennen

(1.1) über den Haufen schießen/knallen

(1.1) über den Haufen werfen/schmeißen

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.Häufen n, Häufigkeit ż, Häufung ż, Haufe m, Hauf m

zdrobn. Häufchen n, Häuflein n

czas. häufen, häufeln

przym. häufig, gehäuft

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: