Gałacz
Gałacz (język polski)
[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto we wschodniej Rumunii, położone na lewym brzegu Dunaju[1]; zob. też Gałacz w Wikipedii
- (1.2) geogr. okręg we wschodniej Rumunii[1]; zob. też Okręg Gałacz w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Gałacz Gałacze dopełniacz Gałacza Gałaczy / Gałaczów celownik Gałaczowi Gałaczom biernik Gałacz Gałacze narzędnik Gałaczem Gałaczami miejscownik Gałaczu Gałaczach wołacz Gałaczu Gałacze
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Gałaczu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Gałacza • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Gałacza • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Gałacza • mieszkaniec / mieszkanka Gałacza • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Gałaczu • pochodzić z Gałacza • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Gałacza
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) miasto
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) Галац
- czeski: (1.1) Galač
- niemiecki: (1.1) Galatz, Galacz
- nowogrecki: (1.1) Γαλάτσι
- rosyjski: (1.1) Галац
- rumuński: (1.1) Galați
- słowacki: (1.1) Galac
- ukraiński: (1.1) Галац
- węgierski: (1.1) Galac
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2.
