Boden

Boden (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ˈboːdn̩] lm IPA: [ˈbøːdn̩]

lp ​ wymowa austriacka lm wymowa austriacka

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) grunt, ziemia, podłoże

(1.2) dno (np. stawu, naczynia itp.)

(1.3) spód (pojemnika)

(1.4) pot. podłoga

(1.5) pot. strych

(1.6) roln. gleba

(1.7) pszcz. dennica

odmiana:

(1.1-7)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Boden	die Böden
dopełniacz	des Bodens	der Böden
celownik	dem Boden	den Böden
biernik	den Boden	die Böden

przykłady:

(1.4) Die Vase fiel auf den Boden und zerbrach in hundert Teile. → Wazon spadł na podłogę i rozbił się na sto kawałków.

(1.5) Ich habe die alten Schallplatten auf dem Boden verstaut. → Stare płyty upchnęłam na strychu.

(1.6) Gurken benötigen einen fruchtbaren Boden. → Ogórki potrzebują żyznej ziemi.

(1.7) Der Boden der Beute hat ein sehr großes Lüftungsgitter. → Dennica tego ula ma bardzo dużą siatkę wentylacyjną.

składnia:

kolokacje:

schwankender / unsicherer / fester Boden • zu Boden fallen / gehen • auf einen fruchtbaren Boden fallen

synonimy:

(1.4) Fußboden

(1.5) Dachboden, Speicher

(1.6) Erde

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. bodenlos, bodenständig

związki frazeologiczne:

auf dem Boden bleiben • an Boden gewinnen • an Boden verlieren • aus dem Boden stampfen • am Boden zerstört sein • zu Boden strecken • ein Fass ohne Boden

etymologia:

uwagi:

źródła: