żagiew

żagiew (język polski)

żagiew (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈʒaɟɛf], AS: [žaǵef], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) płonący kawał drewna

(1.2) przen. coś, co staje się przyczyną, początkiem gwałtownych i dramatycznych wydarzeń

(1.3) biol. zob. huba

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	żagiew	żagwie
dopełniacz	żagwi	żagwi
celownik	żagwi	żagwiom
biernik	żagiew	żagwie
narzędnik	żagwią	żagwiami
miejscownik	żagwi	żagwiach
wołacz	żagwi	żagwie

przykłady:

(1.1) Dwa smolne łuczywa ogień obejmował boży, zażegniętą żagiew podano dziewczynie, która żywo i zręcznie pod stos ją podłożyła.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) głownia

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Żegota ż/mos

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) torch

źródła: