krawędź
krawędź (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) miejsce wyznaczające ostry lub ekstremalny koniec czegoś
- (1.2) geom. odcinek łączący dwa sąsiednie wierzchołki wielościanu lub powierzchni wielościennej; zob. też krawędź (stereometria) w Wikipedii
- (1.3) mat. połączenie między dwoma wierzchołkami grafu; zob. też krawędź grafu w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik krawędź krawędzie dopełniacz krawędzi krawędzi celownik krawędzi krawędziom biernik krawędź krawędzie narzędnik krawędzią krawędziami miejscownik krawędzi krawędziach wołacz krawędzi krawędzie
- przykłady:
- (1.1) Linia ciągła wyznaczająca krawędź jezdni oznacza zakaz zatrzymywania się.
- (1.2) Dla wielościanów wypukłych suma liczby wierzchołków i ścian jest zawsze o dwa większa od liczby krawędzi.
- (1.3) Graf planarny to taki, który da się przedstawić na płaszczyźnie bez przecinania się krawędzi.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) krawędź absorpcji • krawędź bezzębna • krawędź natarcia • krawędź tnąca • krawędź skrawająca
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. krawędziak m, krawężnik m, krawędziarka ż, krawędziówka ż
- przym. krawędziowy
- przysł. krawędziowo
- związki frazeologiczne:
- na krawędzi
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) edge, przest. rand; (1.2) edge; (1.3) edge
- arabski: (1.1) شفرة, حافة
- chiński standardowy: (1.1) 边 (biān)
- duński: (1.1) kant w
- esperanto: (1.1) eĝo; (1.2) eĝo
- francuski: (1.1) bord m
- hiszpański: (1.1) borde m, canto ż; (1.2) arista ż
- japoński: (1.1) 縁
- łotewski: (1.1) mala ż; (1.2) šķautne ż
- niemiecki: (1.1) noża, stołu: Kante ż, przepaści, horyzontu: Rand m; (1.2) Kante ż; (1.3) Kante ż
- rosyjski: (1.1) край m
- rumuński: (1.1) dungă
- tuvalu: (1.1) kaokao
- ukraiński: (1.1) край m, грань ż, ребро n
- włoski: (1.1) orlo m, spigolo m
- źródła: