warunek konieczny

warunek konieczny (język polski)

wymowa:

IPA: [vaˈrũnɛk ːɔ̃ˈɲɛt͡ʃnɨ], AS: [varũne• kõńečny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• gemin.

​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) log. warunek, który, musi zostać spełniony, aby zdanie mogło być prawdziwe

odmiana:

(1.1) związek zgody;

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	warunek konieczny	warunki konieczne
dopełniacz	warunku koniecznego	warunków koniecznych
celownik	warunkowi koniecznemu	warunkom koniecznym
biernik	warunek konieczny	warunki konieczne
narzędnik	warunkiem koniecznym	warunkami koniecznymi
miejscownik	warunku koniecznym	warunkach koniecznych
wołacz	warunku konieczny	warunki konieczne

przykłady:

(1.1) Warunkiem koniecznym uruchomienia silnika jest dostarczenie mu paliwa.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) używa się zdania … tylko wtedy, gdy …

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• baskijski: (1.1) beharrezko baldintza
• duński: (1.1) nødvendig betingelse w
• hiszpański: (1.1) condición necesaria ż
• łaciński: (1.1) conditio sine qua non
• niemiecki: (1.1) notwendige Bedingung ż

źródła: