Przejdź do zawartości

bek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Wersja z dnia 10:57, 14 kwi 2024 autorstwa Olafbot (dyskusja | edycje) (polski: pokrewne +zabeczany (na podstawie tamtego hasła))
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Podobna pisownia Podobna pisownia: beekbeḱbeḱḱbèk
bek (1.1)
wymowa:
IPA[bɛk], AS[bek]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) odgłos beczenia zwierząt
(1.2) głośny płacz
(1.3) pot. rzecz. odczas. od bekać
(1.4) gw. (Bukowina) żarówka[1]

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) przest. obrońca w drużynie sportowej
(2.2) daw. środ. polit. członek bojówki[2]

rzeczownik, rodzaj żeński, forma fleksyjna

(3.1) D. lm od: beka
odmiana:
(1.1-2)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Na łące słychać było głośne beki owiec.
(1.2) Najskuteczniejszą obroną maluchów jest zawsze wielki bek w obecności dorosłych.
(1.3) Beki przy obcych ludziach jeszcze bardziej niekulturalne.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) ryk, płacz, wycie
(1.4) łampoczka[1]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bekowisko n, beczenie n, bekanie n
czas. beczeć ndk., bekać ndk., beknąć dk.
przym. bekliwy, zabeczany
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.4) por. rum. bec[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Zbigniew Greń, Helena Krasowska, Słownik górali polskich na Bukowinie, SOW, Warszawa 2008, s. 31; dostęp: 26 października 2018.
  2. Mieczysław Karaś, Kilka uwag o polskiej gwarze partyjnej przed pierwszą wojną światową, „Język Polski” nr 1/1951, s. 22.
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) ornit. dziób
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz afrykanerski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pomocnik
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Hasło zaimportowane automatycznie – wymaga uzupełnienia i weryfikacji. Kliknij na Edytuj, wypełnij puste pola i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy!
źródła:
wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) dziób, dziobać
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
rzecz. beko, bekfluto, cikoniobeko, ĉapobeko, gasbeko, flavbekulo, krucbekulo, mallongbeka
czas. beki, kunbekiĝi
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto). Baza Radikaro Oficiala: grupa 6.
źródła:
wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) ślubować, obiecywać, przyrzekać[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Lorrain, J. Herbert, Dictionary of the Lushai language, Calcutta: Asiatic Society, 1940. xiv. (Bibliotheca Indica, 261)
bek (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) strumyk[1][2][3]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
zapożyczenie ze śdn. bēke (m/ż)[1], ze st.saks. beki (m), z prazachgerm. *baki, z pragerm. *bakiz; dalsza etymologia niepewna, być może z praindoeur. *bʰog-, por. pol. bagno
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „bek” w: Tadeusz Lehr-Spławiński, Kazimierz Polański, Słownik etymologiczny języka Drzewian połabskich, t. 1: A — Ďüzd, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław – Warszawa – Kraków 1962, s. 30.
  2. Hasło „bek” w: Kazimierz Polański, James Allen Sehnert, Polabian-English Dictionary, Mouton & Co., Haga – Paryż 1967, s. 37.
  3. Hasło „bec̀” w: Reinhold Olesch, Thesaurus Linguae Dravaenopolabicae, t. 1: A – O, Böhlau Verlag, Kolonia, Wiedeń 1983, ISBN 3-412-00683-1, s. 40.
bek (1.1)
bek (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
beḱḱbekier
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) piekarz
odmiana:
(1.1) lp bek; lm bekja
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bekjeryn ż, bekjerȧj ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Wilamowski - Zawody
źródła: