krupnik

krupnik (język polski)

krupnik (1.1)

krupnik (1.3)

wymowa:

IPA: [ˈkrupʲɲik], AS: [krupʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kulin. zupa na wywarze mięsno-jarzynowym, z ziemniakami, zasypana kaszą; zob. też krupnik (zupa) w Wikipedii

(1.2) porcja krupniku (1.1)

(1.3) napój alkoholowy na miodzie z korzeniami, podawany zazwyczaj na gorąco; zob. też krupnik (napój alkoholowy) w Wikipedii

(1.4) porcja krupniku (1.3)

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	krupnik	krupniki
dopełniacz	krupniku	krupników
celownik	krupnikowi	krupnikom
biernik	krupnik	krupniki
narzędnik	krupnikiem	krupnikami
miejscownik	krupniku	krupnikach
wołacz	krupniku	krupniki

przykłady:

(1.1) Na pierwsze danie był dziś krupnik.

(1.2) Ci państwo przy oknie zamówili dwa krupniki.

(1.3) Na rozgrzanie proponuję krupnik.

(1.4) Wypiliśmy po dwa krupniki i zrobiło się nam wesoło.

składnia:

kolokacje:

(1.1) robić / zrobić / przygotowywać / przygotować / gotować / ugotować / podać / podawać / serwować / zamówić / zamawiać / jeść / zjeść / zjadać / jadać / doprawiać / przyprawiać krupnik

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. krupniok m, krupa ż

zdrobn. krupniczek m

przym. krupniczy, krupnikowy, krupowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie

(1.3) zobacz też: Indeks:Polski - Napoje

(1.3) por. miód pitny

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) barley soup
• jidysz: (1.1) קרופּניק m (krupnik)
• niemiecki: (1.1) Graupensuppe ż
• śląski: (1.1) krupńik m

źródła: