bilancia

bilancia (język włoski)

bilancia (1.1)

wymowa:

IPA: /bi.ˈlan.ʧa/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) waga

(1.2) przen. równowaga

(1.3) ekon. bilans

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp, tryb oznajmujący czasu teraźniejszego (presente indicativo) od: bilanciare

(2.2) 2. os. lp, tryb rozkazujący (imperativo) od: bilanciare

odmiana:

(1.1-3) lp bilancia; lm bilance

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) in / a bilancia → w równowadze

(1.3) bilancia commerciale → bilans handlowy • bilancia dei pagamenti → bilans płatniczy

synonimy:

(1.2) equilibrio

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bilancella ż, Bilancia ż, bilanciaio m, bilanciamento m, bilanciatore m, bilanciatura ż, bilanciere m, bilancino m, bilancio m, bilancista m

czas. bilanciare, bilanciarsi

przym. bilanciato

przysł. bilanciatamente

związki frazeologiczne:

(1.1) essere l'ago della bilancia → być języczkiem u wagi • mettere sulla bilancia → rozważać głęboko

etymologia:

(1.1-3) p.łac. bilanx, -ancis < łac. bi- + lanx

uwagi:

źródła: