Łacnąć, łacnieć, łaknąć.
Łacnić, robić łacnym, ułatwiać, sprawiać; Ł. się, załatwiać się.
Łacniuchny, łacniuczki, łatwiuchny.
Łacność, łatwość.
Łacny, 1) łatwy, wolny; niezajęty, mający czas,
Łacwi, łacny, łatwy.
Łacznąć, łacznieć, łaknąć.
Łaczność, łaknienie, głód, pragnienie.
Łaczny, łaknący, głodny; łakomy, chciwy.
Łaćwi, p. Łacwi.
Ładynek, ładunek.
Łagiew, łagwica, łagunica, łagiewka, bukłak, naczynie do napoju z drzewa, skóry, kruszczu.
Łagodliwy, łagodny.
Łagodność, w zn. łakoć.
Łagwica, wielka łagiew.
Łaja złaja, gromada psów, psiarnia.
Łakność, p. Łaczność.
Łakota, łakoć, 1) łakomstwo; 2) łakoć, łakotka.
Łakotliwy, łakotny, łakomy na łakocie.
Łamikamień, łomikamień, robotnik rozbijający kamienie.
Łancuch, łańcuch.
Łańcuszny, łancuszny, łancużny (z łac. Torquatus), ozdobiony czyli udekorowany łańcuchem.
Łańtuch (niem.), płótno grube, inaczej: rańtuch, wańtuch.
Łapactwo, łapanina, łapanie, rozchwytywanie, rabunek.
Łapaczka, 1) łapka, pułapka; 2) wykręt, kruczek.
Łapany, goniony (rodzaj zabawy).
Łapica, p. Łapaczka.
Łapochwał, łapochwała, łapocześć, człowiek goniący za chwałą, ambitny.
Łapożonny, uwodzący cudze żony.
Łaska (czes.), miłość, życzliwość.
Łaskać, gładzić, głaskać, pieścić; łagodzić, koić.
Łaskliwość, łaskawość.
Łaskliwy, 1) łaskawy; 2) lubieżny, rozpustny.
Łaskować, 1) łasić się; 2) nazywać kogo łaskawcą, dziękować.
Łaskowość, łaskawość.
Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0182
Ta strona została uwierzytelniona.
