Barbara

Barbara – imię żeńskie pochodzenia greckiego rozpowszechnione dzięki łacinie. Oznacza „barbarzynkę”, czyli cudzoziemkę.

• Gdy w świętą Barbarę gęś chodzi po lodzie, to Boże Narodzenie będzie po wodzie.
  • Opis: przysłowie polskie
  • Źródło: Nowa księga przysłów i wyrażeń przysłowiowych polskich, t. 2, oprac. Samuel Adalberg, PIW, Warszawa 1970, s. 390.
  • Zobacz też: lód, odwilż, zima

• Kiedy na św. Barbarę błoto, będzie zima jak złoto.
  • Opis: przysłowie polskie
  • Źródło: Nowa księga przysłów i wyrażeń przysłowiowych polskich, t. 1, oprac. Samuel Adalberg, PIW, Warszawa 1969, s. 72.
  • Zobacz też: błoto, pogoda

• Mój dobrodzieju, Baśka mi miła,
  Tutaj nie grzeje, tam by chłodziła.
  Co mi po piekle w ogniach się smażyć,
  Gdyby mi nie miał kto jeść uwarzyć?
  • Autor: Jan Rak, Niewesoła śpiewka

• Mówił ojciec do swej Basi, Cały zapłakany:
  Słuchaj jeno, pono nasi Biją w tarabany.
  • Autor: Józef Wybicki, Mazurek Dąbrowskiego

• Święta Barbara po lodzie, Boże Narodzenie po wodzie.
  • Opis: przysłowie polskie
  • Źródło: Nowa księga przysłów..., op. cit., t. 2, s. 46.
  • Zobacz też: Boże Narodzenie

• Więc pokochałeś kruche, ciepłe ciało,
  które się w formach słowiczych ustało,
  jak mleko płynie w szklanym smukłym dzbanie,
  skrzypiec ma smutek i roślin śpiewanie.
  • Autor: Krzysztof Kamil Baczyński, Dwie miłości
  • Opis: wiersz dla żony Barbary.
  • Zobacz też: miłość

• Wyszedł jak Barbara na Trynach.
  • Opis: powiedzenie
  • Źródło: Nowa księga przysłów..., op. cit., t. 1, s. 61.