Przejdź do zawartości

Zygfryd (opera)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zygfryd
Siegfried
ilustracja
Muzyka

Richard Wagner

Libretto

Richard Wagner

Liczba aktów

3

Prapremiera

16 sierpnia 1876
Bayreuth

Premiera polska

1907
Lwów

Zygfryd (Siegfried) – trzecia część dramatu muzycznego Pierścień Nibelunga napisanego przez Richarda Wagnera. Opera, do której libretto napisał kompozytor, składa się z trzech aktów. Prapremiera dzieła miała miejsce w Bayreuth 16 sierpnia 1876 r., a premiera polska odbyła się we Lwowie w 1907 roku (choć wykonanie koncertowe I aktu można było usłyszeć w Warszawie w roku 1903)[1].

  • Siegfried – tenor
  • Mime – tenor
  • Wędrowiec (Der Wanderer) – bas-baryton
  • Alberyk – bas-baryton
  • Fafner – bas
  • Erda – alt
  • Brünnhilde – sopran
  • Głos leśnego ptaszka (Stimme des Waldvogels)dyszkant /sopran[2]

Treść

[edytuj | edytuj kod]

Akcja rozgrywa się w pradawnej Germanii. Po ucieczce przed gniewem władcy bogów – Wotana, Zyglinda (Sieglinde) urodziła syna Zygfryda (Siegfrieda), umierając przy porodzie. Od wydarzeń opisanych w Walkirii minęło dwadzieścia lat.

Pod opieką karła Mimego Zygfryd wyrósł na pięknego młodzieńca. Przebrany za wędrowca Wotan mówi Mimemu, że ze szczątków Notunga, miecza ojca Zygfryda – Zygmunta (Siegmund) – można wykuć niezwyciężoną broń. Może to zrobić jedynie ktoś, kto nie zna lęku, a kto wkrótce ma zabić Mimego. Zatrwożony karzeł domyśla się, że chodzi o Zygfryda i... pragnie napędzić mu strachu. Poleca młodzieńcowi zmierzyć się z olbrzymem Fafnerem, który pod postacią smoka pilnuje złota Renu. Tymczasem Zygfryd wykuwa nowy miecz ze szczątków Notunga.

Akt II

[edytuj | edytuj kod]

Przed jaskinią Fafnera czuwa karzeł Alberyk, brat Mimego. Na polanie pojawia się Zygfryd i po krótkiej walce zabija smoka. Kropla smoczej krwi spada na rękę młodzieńca – od tej chwili zna on mowę ptaków i potrafi odgadywać ludzkie myśli. Zabiera z jaskini pierścień i czapkę-niewidkę oraz zabija Mimego, który chciał go otruć. Kiedy słyszy opowieść ptaszka o Brunhildzie, śpiącej na górze otoczonej płomieniami, postanawia ją obudzić.

Akt III

[edytuj | edytuj kod]

Matka bogów, Erda, przepowiada Wotanowi szybki koniec jego państwa. Wotan ma jednak nadzieję, że ocali je Zygfryd. Kiedy ten nadchodzi, Wotan zagradza mu drogę włócznią. Pod ciosem miecza Zygfryda włócznia pęka i młodzieniec przechodzi przez morze ognia. Budzi Brunhildę, z którą od tej pory połączy go miłość[1].

Premiery „Zygfryda” na świecie

[edytuj | edytuj kod]
Miasto Kraj Flaga Rok Język
Bayreuth Cesarstwo Niemieckie Cesarstwo Niemieckie 1876 niemiecki
Wiedeń Austro-Węgry Austro-Węgry 1878 niemiecki
Berlin Cesarstwo Niemieckie Cesarstwo Niemieckie 1885 niemiecki
Praga Austro-Węgry Austro-Węgry 1887 niemiecki
Nowy Jork Stany Zjednoczone Ameryki Stany Zjednoczone 1887 niemiecki
Bruksela Królestwo Belgii Belgia 1891 francuski
Budapeszt Austro-Węgry Austro-Węgry 1892 węgierski
Zurych Konfederacja Szwajcarska Szwajcaria 1894 niemiecki
Moskwa Imperium Rosyjskie Imperium Rosyjskie 1894 rosyjski
Ryga Imperium Rosyjskie Rosja 1898 niemiecki
Mediolan Królestwo Włoch Regia Marina 1899 włoski
Madryt Królestwo Hiszpanii 1900 włoski
Barcelona Królestwo Hiszpanii 1900 włoski
Londyn Imperium Brytyjskie Wielka Brytania 1901 angielski
Manchester Imperium Brytyjskie Wielka Brytania 1901 angielski
Paryż III Republika Francuska 1902 francuski
Petersburg Imperium Rosyjskie Imperium Rosyjskie 1902 rosyjski
Kopenhaga Królestwo Danii Dania 1903 duński
Sztokholm Królestwo Szwecji Szwecja 1905 szwedzki
Helsinki Imperium Rosyjskie Rosja 1905 niemiecki
Lwów Austro-Węgry Austro-Węgry 1907 polski
Buenos Aires Republika Argentyńska Argentyna 1908 włoski
Antwerpia Królestwo Belgii Belgia 1908 flamandzki
Johannesburg Imperium Brytyjskie

(Kolonia Przylądkowa)

Wielka Brytania 1913 angielski

Źródło:[3]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Józef Kański: Przewodnik operowy. Wyd. XI. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2014, s. 797. ISBN 978-83-224-0962-6.
  2. Richard Coker and the rise of the Celebrity Boy Soprano [online], www.boychoirs.org [dostęp 2017-11-28].
  3. Starnawski, Marcin., Wydawnictwo Krytyki Politycznej., Wiek imperium, 1875-1914, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, 2015, ISBN 978-83-65369-03-1, OCLC 951390589.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]