Przejdź do zawartości

Wyspa Żytnia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wyspa Żytnia
ilustracja
Kontynent

Europa

Państwo

 Słowacja

Akwen

Dunaj, Mały Dunaj, Wag

Wyspy

Wielki Žit

Liczba wysp

~500

Powierzchnia

1326 km²

Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Wyspa Żytnia”
Ziemia47°57′N 17°39′E/47,950000 17,650000

Wyspa Żytnia (słow. Žitný ostrov, węg. Csallóköz, niem. Schüttinsel) – położona w zachodniej Słowacji grupa wysp rzecznych, utworzona przez główne koryto Dunaju, Mały Dunaj i dolny odcinek Wagu. Ma 15 do 30 km szerokości i 84 km długości. Powierzchnia – 1326 km², najbardziej rozległa z nich tzw. Wielki Žit o pow. 290 km² to największa śródlądowa wyspa w Europie[1]. Wyniesienie nad poziom morza – 105 do 129 m.

Wyspa Żytnia właściwie nie jest pojedynczą wyspą, lecz zespołem około 500 sąsiadujących wysp rzecznych, porozdzielanych korytami rzek, starorzeczami i kanałami. Rozciąga się od Bratysławy aż do Komárna, po północnej stronie właściwego Dunaju. Pod względem geograficznym należy do Niziny Naddunajskiej, pod względem administracyjnym – do krajów bratysławskiego (zachód wyspy), trnawskiego (środek wyspy) i nitrzańskiego (wschód wyspy).

Wyspa Żytnia stanowi jeden z najgęściej zaludnionych i najlepiej zagospodarowanych terenów Słowacji. Wyspa jest pozbawiona bogactw mineralnych, natomiast obfituje w wody termalne i mineralne. Podstawą gospodarki jest intensywne rolnictwo, o czym decyduje ciepły klimat, dostatek wody i żyzne gleby aluwialne. Środkiem wyspy przebiega droga i linia kolejowa z Bratysławy do Komárna. Największe miasta wyspy (nie licząc przedmieść Bratysławy) to Šamorín, Dunajská Streda, Kolárovo i Komárno. Wyspę zamieszkują głównie Węgrzy, z wyjątkiem okolic Bratysławy.

Po południowej stronie głównego koryta Dunaju bliźniaczą wyspę, zwaną Szigetköz (słow. Malý Žitný ostrov), tworzy Dunaj Moszoński.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Francesca Davis DiPiazza, Slovakia in Pictures, Twenty-First Century Books, 1 lipca 2010, s. 13, ISBN 978-0-7613-6383-5 [dostęp 2020-07-28] (ang.).