Wu Wei
Wu Wei (chiń. upr. 吴伟; chiń. trad. 吳偉; pinyin Wú Wěi; ur. 1459, zm. 1508[1][2]) – chiński malarz działający w epoce Ming.
Pochodził z prowincji Hubei. Mając 17 lat wyjechał do Nankinu, gdzie zaczął utrzymywać się z malarstwa. Sprowadzony przez cesarza Chenghua do Pekinu, został malarzem nadwornym[1]. Cieszył się opinią ekscentryka, na co wpływ miały jego niekonwencjonalne zachowania oraz zamiłowanie do nadużywania trunków[1]. Jeden ze swoich obrazów miał stworzyć, rozlewając po pijanemu tusz na papier i następnie bezładnie rozcierając go, aż zaczął układać się w kształty gór, drzew i chmur. Powstały w ten sposób pejzaż był tak doskonały, że spotkał się z uznaniem cesarza[1].
Tworzył malarstwo pejzażowe w stylu szkoły południowej[1][2]. Specjalizował się w nowatorskim przedstawianiu postaci ludzkich, które w przeciwieństwie do tradycyjnego ujęcia tematu dominują nad otaczającym je krajobrazem[1][2]. Szczególnie chętnie przedstawiał na swoich obrazach sceny z wiosek rybackich[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g Dorothy Perkins: Encyclopedia of China. London: Routledge, 2013, s. 577. ISBN 1-57958-110-2.
- ↑ a b c Wu Wei, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2016-05-24].