Walgancyklowir
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
C14H22N6O6 | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
354,36 g/mol | ||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||||
DrugBank | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||
Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||||||||||
ATC | |||||||||||||||||||||
Stosowanie w ciąży |
kategoria C[3] | ||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
|
Walgancyklowir (łac. valganciclovirum) – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, ester L-walinowy gancyklowiru, stosowany jako prolek w zapobieganiu i leczeniu infekcji wirusem cytomegalii (CMV) u pacjentów z niedoborem odporności.
Mechanizm działania
[edytuj | edytuj kod]Walgancyklowir jest L-walilowym estrem gancyklowiru metabolizowanym w jelicie i wątrobie do gancyklowiru, który w kolejnym etapie ulega fosforylacji wewnątrzkomórkowo do trójfosforanu[3][4]. Trójfosforan gancyklowiru jest inhibitorem wirusowej polimerazy DNA[3].
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]- początkowe i podtrzymujące leczenie cytomegalowirusowego (CMV) zapalenia siatkówki u dorosłych pacjentów z zespołem nabytego niedoboru odporności (AIDS)[4],
- zapobieganie chorobie wywołanej przez CMV u niezakażonych wirusem cytomegalii dorosłych i dzieci, którzy otrzymali przeszczepiany narząd miąższowy od dawcy zakażonego CMV[4].
Walgancyklowir znajduje się na wzorcowej liście podstawowych leków Światowej Organizacji Zdrowia (WHO Model Lists of Essential Medicines) (2015)[5].
Walgancyklowir jest dopuszczony do obrotu w Polsce (2018)[6].
Działania niepożądane
[edytuj | edytuj kod]Walgancyklowir może powodować następujące działania niepożądane u ponad 10% pacjentów: neutropenia, niedokrwistość, duszność oraz biegunka[4], natomiast u ponad 1% występują objawy o różnym nasileniu ze strony układu krwiotwórczego, nerwowego, pokarmowego, moczowego, mięśniowego, skóry oraz narządów wzroku oraz słuchu[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ CID 64147, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: 64147 (ang.).
- ↑ Walgancyklowir (nr 1708004) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2018-06-04]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ a b c d e Jan K. Podlewski, Alicja Chwalibogowska-Podlewska: Leki współczesnej terapii. T. 2. Warszawa: Medical Tribune, 2010, s. 865–866. ISBN 978-83-60135-95-2.
- ↑ a b c d e f Ceglar, 450 mg, tabletki powlekane – Charakterystyka Produktu Leczniczego. Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia Rejestr Produktów Leczniczych. [dostęp 2018-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-12)].
- ↑ WHO Model List of Essential Medicines 19th List. Światowa Organizacja Zdrowia, 2015. s. 14. [dostęp 2018-06-04]. (ang.).
- ↑ Obwieszczenie Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych z dnia 16 kwietnia 2018 r. w sprawie ogłoszenia Urzędowego Wykazu Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia, 2018-04-16. [dostęp 2018-06-04].