Vasile Tarlev
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
6 października 1963 |
|---|---|
| Premier Mołdawii | |
| Okres |
od 19 kwietnia 2001 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Vasile Petru Tarlev (ur. 6 października 1963 w Bașcalii w rejonie Basarabeasca[1]) – mołdawski polityk i przedsiębiorca pochodzenia bułgarskiego, w latach 2001–2008 premier Mołdawii.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Z wykształcenia inżynier mechanik, ukończył studia w Instytucie Politechnicznym w Kiszyniowie. Uzyskał później stopień doktora nauk technicznych. Od początku lat 90. związany z różnymi przedsiębiorstwami, w których obejmował stanowiska menedżerskie i dyrektorskie (był m.in. dyrektorem fabryki wyrobów cukierniczych[2]). W 1995 został przewodniczącym krajowego zrzeszenia spółek akcyjnych, od 1997 wchodził w skład rad gospodarczych przy prezydencie i premierze[1].
Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Partii Komunistów Republiki Mołdawii. 19 kwietnia 2001 objął urząd premiera Mołdawii[1]. W 2005 uzyskał mandat posła do Parlamentu Republiki Mołdawii z ramienia komunistów[3], pozostając na czele rządu na kolejną kadencję. Z funkcji zrezygnował 19 marca 2008. 31 marca tegoż roku został oficjalnie zastąpiony przez Zinaidę Greceanîi[4]. Nie posiadał samodzielnego zaplecza politycznego i przez cały okres kierowania rządem Mołdawii był jedynie wykonawcą poleceń prezydenta Vladimira Voronina, którego rządy w Mołdawii w latach 2001-2009 opisuje się jako autorytarne[2][5][6].
W tym samym roku opuścił komunistów, został przewodniczącym partii Uniunea Centristă din Moldova[7], w której działał do 2009. Kandydował bez powodzenia w różnych wyborach, w tym w 2014 jako lider listy wyborczej partii Renaștere[8]. Zawodowo w międzyczasie powrócił do biznesu, działając także w organizacjach gospodarczych. W 2010 został przewodniczącym mołdawskiego zrzeszenia przemysłowców i przedsiębiorców (Congresul Naţional al Industriaşilor şi Antreprenorilor din Moldova)[9].
W 2024 kandydował w wyborach na urząd prezydenta Mołdawii; w pierwszej turze otrzymał 3,2% głosów, zajmując 6. miejsce wśród 11 kandydatów[10].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Vasile Tarlev. gov.md. [dostęp 2017-08-23]. (ang.).
- ↑ a b Janusz Solak: Mołdawia: republika na trzy pęknięta. Historyczno-społeczny, militarny i geopolityczny wymiar „zamrożonego konfliktu” o Naddniestrze. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2014, s. 33. ISBN 978-83-7780-997-6.
- ↑ List of Members of the Parliament of the Republic of Moldova elected on March 6, 2005. e-democracy.md. [dostęp 2017-08-23]. (ang.).
- ↑ Janusz Solak: Mołdawia: republika na trzy pęknięta. Historyczno-społeczny, militarny i geopolityczny wymiar „zamrożonego konfliktu” o Naddniestrze. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2014, s. 312. ISBN 978-83-7780-997-6.
- ↑ Witold Rodkiewicz. Od demokracji „wirtualnej” ku europejskiej: Geneza i konsekwencje przełomu politycznego w Mołdawii. „Prace OSW”, grudzień 2009. Warszawa: Ośrodek Studiów Wschodnim im. Marka Karpia. [dostęp 2017-11-30].
- ↑ Kamil Całus. Państwo niedokończone. 25 lat mołdawskiej niepodległości. „Prace OSW”, grudzień 2016. Warszawa: Ośrodek Studiów Wschodnim im. Marka Karpia. [dostęp 2017-12-01].
- ↑ Partidul politic „Uniunea Centristă din Moldova” (UCM). e-democracy.md. [dostęp 2017-08-23]. (rum.).
- ↑ Partidul Politic Partidul „RENAŞTERE”. cec.md. [dostęp 2017-08-23]. (rum.).
- ↑ Vasile Tarlev a fost ales preşedinte al Congresului Naţional al Industriaşilor şi Antreprenorilor din Moldova. flux.md, 6 lipca 2010. [dostęp 2017-08-23]. (rum.).
- ↑ Prezidenţiale R. Moldova: S-a finalizat numărarea voturilor – Maia Sandu, 42,45%; Alexandr Stoianoglo, 25,98%. agerpres.ro, 21 października 2024. [dostęp 2024-10-21]. (rum.).
