Przejdź do zawartości

Uperoleia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Uperoleia[1]
J.E. Gray, 1841[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – U. mimula
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Nadrodzina

Myobatrachoidea

Rodzina

żółwinkowate

Rodzaj

Uperoleia

Typ nomenklatoryczny

Uperoleia marmorata J.E. Gray, 1841

Synonimy
Gatunki

28 gatunków – zobacz w tekście

Uperoleiarodzaj płazów bezogonowych z rodziny żółwinkowatych (Myobatrachidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w północnej i wschodniej Australii oraz na nizinach południowej Nowej Gwinei[7].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[7]:

  1. Nieuzasadniona poprawka Uperoleia J.E. Gray, 1841.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Uperoleia, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. J.E. Gray. Description of some new species and four new genera of reptiles from Western Australia, discovered by John Gould, Esq. „The Annals and Magazine of Natural History”. 7, s. 90, 1841. (ang.). 
  3. Index univeralis. W: L. Agassiz: Nomenclator zoologicus, continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1846, s. 384. (łac.).
  4. a b A. Loveridge. A new genus and three new species of crinine frogs from Australia. „Occasional Papers of the Boston Society of Natural History”. 8, s. 89, 1933. (ang.). 
  5. a b Wells i Wellington 1985 ↓, s. 2.
  6. a b Wells i Wellington 1985 ↓, s. 3.
  7. a b D. Frost: Uperoleia Gray, 1841. [w:] Amphibian Species of the World 6.2, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2024-06-18]. (ang.).
  8. Jaeger 1944 ↓, s. 107.
  9. Jaeger 1944 ↓, s. 121.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]