USS Ohio (BB-12)

USS Ohio (BB-12)
	; The USS Ohio
	Historia
Stocznia	Union Iron Works(inne języki)
Położenie stępki	22 kwietnia 1899
Wodowanie	18 maja 1901
	US Navy
Wejście do służby	4 października 1904
Wycofanie ze służby	31 maja 1922
Los okrętu	sprzedany na złom
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	12 723 ton
Długość	120,0 m
Szerokość	22,0 m
Zanurzenie	7,3 m
Prędkość	18 węzłów
	Uzbrojenie
	4 × 305 mm; 16 × 152 mm; 6 × 76 mm; 8 × 3 funtówki; 6 × 37 mm (1 funt); 3 × 7,62 mm; 2 × 450 mm wyrzutnie torped
Załoga	561 ludzi

USS Ohio (BB-12) – amerykański pancernik typu Maine. Trzeci okręt United States Navy noszący nazwę pochodzącą od 17 stanu.

Stępkę położono 22 kwietnia 1899 w Union Iron Works(inne języki) w San Francisco. Okręt został zwodowany 18 maja 1901, matką chrzestną była pani Helen Deschler. Jednostka weszła do służby 4 października 1904, pierwszym dowódcą został komandor Leavitt C. Logan.

1 kwietnia 1905 okręt opuścił San Francisco jako jednostka flagowa amerykańskiej Floty Azjatyckiej i udał się do Manili. Tam na pokład wszedł sekretarz wojny William Taft z osobami towarzyszącymi, m.in. panią Alice Roosevelt, córką prezydenta. Odwiedził wody japońskie, chińskie i filipińskie i wrócił do USA w 1907. Na jego pokładzie w tym czasie służył jako podchorąży (ang. midshipman) późniejszy admirał Chester Nimitz.

16 grudnia USS „Ohio” wypłynął z Hampton Roads wraz z pancernikami Floty Atlantyku. Oddał salut z dział prezydentowi Theodore Rooseveltowi, gdy ten dokonywał przeglądu wypływającej Wielkiej Białej Floty. Tak rozpoczął się pierwszy etap podróży dookoła świata, w której Stany Zjednoczone miały się zaprezentować jako jedna z głównych potęg światowych.

Okręt dowodzony przez kontradmirała Robley’a D. Evansa, a później przez kontradmirała Charlesa S. Sperry’ego wraz z flotą opłynął wschodnie i zachodnie wybrzeże Ameryki Południowej w drodze do San Francisco przez wody przylądka Horn (Kanał Panamski jeszcze wtedy nie istniał). 7 lipca 1908 wraz z innymi okrętami odpłynął na zachód w kierunku Hawajów, Nowej Zelandii i Australii. W czasie każdej wizyty amerykańskie okręty były witane z wielkim entuzjazmem, ale najbardziej przyjazna gościna spotkała je w Tokio, gdzie zakotwiczyły 18 października. Obecność floty amerykańskiej w Japonii była bardzo ważna ze względu na rosnące tarcia i rywalizację pomiędzy tymi dwoma krajami.

Flota odpłynęła do Xiamenu, wróciła do Jokohamy, przeprowadziła ćwiczenia artyleryjskie na Filipinach i 1 grudnia udała się w kierunku wschodniego wybrzeża USA. Po przepłynięciu przez Kanał Sueski 4 stycznia 1909 odwiedziła kilka portów Morza Śródziemnego. Podróż zakończyła się w Hampton Roads 22 lutego.

USS „Ohio” odpłynął do Nowego Jorku, który stał się jego portem macierzystym przez następne cztery lata służby. W tym czasie pełnił normalną służbę we Flocie Atlantyku, a także szkolił członków New York Naval Militia.

W 1914 popłynął do Zatoki Meksykańskiej, by przyłączyć się do patroli w pobliżu Veracruz, zabezpieczając w ten sposób amerykańskie interesy w czasie toczących się walk o władzę w Meksyku. Latem wrócił na północ, wziął podchorążych United States Naval Academy na rejs szkolny, następnie dołączył do Floty Rezerwowej w Filadelfii. W 1915 i 1916 dwukrotnie był powoływany do czynnej służby na letnie rejsy szkolne z podchorążymi.

24 kwietnia 1917 po tym, jak Stany Zjednoczone przystąpiły do I wojny światowej, USS „Ohio” został ponownie włączony do służby. W czasie wojny operował z Norfolk, brał udział w szkoleniach marynarzy potrzebnych w powiększającej się flocie. Brał także udział w manewrach pancerników. 28 listopada 1918 dotarł do Filadelfii, gdzie 7 stycznia 1919 został umieszczony w rezerwie. Wycofany ze służby 31 maja 1922 został sprzedany na złom 24 marca 1923.

Bibliografia

Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships.
John D. Alden: American Steel Navy: A Photographic History of the U.S. Navy from the Introduction of the Steel Hull in 1883 to the Cruise of the Great White Fleet. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press, 1989. ISBN 0-87021-248-6.
Norman Friedman: U.S. Battleships: An Illustrated Design History. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press, 1985. ISBN 0-87021-715-1.
John C. Reilly, Robert L. Scheina: American Battleships 1996-1923: Predreadnought Design and Construction. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press, 1980. ISBN 0-87021-524-8.

Linki zewnętrzne