Przejdź do zawartości

U-145 (1940)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
U-145
Historia
Położenie stępki

29 marca 1940
Deutsche Werke AG, Kilonia

Wodowanie

21 września 1940

 Kriegsmarine
Wejście do służby

16 października 1940

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

nawodna 314 t, podwodna 364 t, całkowita 460 t

Długość

43,97 m (kadłuba mocnego 29,8 m)

Szerokość

4,92 m (kadłuba mocnego 4,00 m)

Zanurzenie

125 m, 175 m (maks.), 3,95 m (na powierzchni)

Napęd
2 silniki wysokoprężne MWM RS127S, 6-cylindrowe, 700 KM (512 kW)
2 silniki elektryczne, 410 KM (306 kW)
Prędkość

12,7 w. na powierzchni,
2 7,4 w. w zanurzeniu

Zasięg

5650 Mm przy 8 w. na powierzchni
56 Mm przy 4 w. w zanurzeniu

Uzbrojenie
3 wyrzutnie torpedowe (dziobowe), 5 torped (lub 18 min),
1 (od lipca 1940 zdwojone) działko przeciwlotnicze 20 mm
Załoga

4 oficerów, 22 podoficerów i marynarzy

U-145 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu II D z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w październiku 1940 roku.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wykorzystywany głównie jako jednostka szkolna. Odbył trzy patrole bojowe, podczas których nie zatopił żadnej jednostki przeciwnika.

Poddany 5 maja 1945 roku na wyspie Helgoland, przebazowany z Wilhelmshaven do Loch Ryan w Szkocji. Zatopiony ogniem artyleryjskim w nocy z 21 na 22 grudnia 1945 roku podczas operacji Deadlight.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • U-145. [dostęp 2011-12-26]. (ang.).
  • U-145 Typ IID. [dostęp 2011-12-26].
  • Marek Twardowski. Operacja „Deadlight”. „Morza, Statki i Okręty”. III (6 (13)), s. 61-70, 1998. Warszawa: Magnum-X. ISSN 1426-529X.