Przejdź do zawartości

Toyota Supra

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Toyota Supra MK4
Ilustracja
Producent

Toyota

Okres produkcji

1978–2002; od 2019

Poprzednik

Toyota 2000GT

Dane techniczne
Segment

G / GT

Toyota Suprasportowy samochód osobowy produkowany przez japoński koncern Toyota w latach 1978–2002 oraz ponownie od 2019 do 2023. Do napędu używano wyłącznie benzynowych silników R6 (od 2020 również R4) także z turbodoładowaniem. Moc przenoszona była na oś tylną. Pierwsze dwie generacje oparte zostały na modelu Celica, stąd też nosiły nazwę Toyota Celica Supra. Od trzeciej generacji Supra stała się osobnym modelem. Produkcję czwartej generacji modelu zakończono w Japonii w roku 2002. 14 stycznia 2019 roku oficjalnie zaprezentowano piątą generację Toyoty Supra[1].


Pierwsza generacja

[edytuj | edytuj kod]
Toyota Supra I
Ilustracja
Toyota Supra I
Inne nazwy

Toyota Celica Supra Mark I
Toyota Celica XX (Japonia)

Okres produkcji

kwiecień 1978 – czerwiec 1981

Miejsce produkcji

 Japonia

Poprzednik

Toyota 2000GT

Następca

Toyota Supra II

Dane techniczne
Segment

G / GT

Typy nadwozia

2-drzwiowe coupé

Silniki

Benzynowe:
R6 2,0 l M-EU
R6 2,0 l M-TEU Turbo
R6 2,6 l 4M-E
R6 2,8 l 5M-E

Skrzynia biegów

4-biegowa automatyczna
5-biegowa manualna

Napęd

tylny

Długość

4615 mm

Szerokość

1651 mm

Wysokość

1290 mm

Rozstaw osi

2629 mm

Masa własna

1270 kg

Dane dodatkowe
Pokrewne

Toyota Celica

Konkurencja

Nissan Fairlady Z

Pierwsza generacja modelu produkowana była od kwietnia 1978 do czerwca 1981 roku[2]. Oparta została w dużej mierze na wersji liftback Toyoty Celiki, pas tylny przejęto bez większych zmian, pas przedni zaś został odpowiednio wydłużony by pomieścić sześciocylindrowy silnik rzędowy (w Celice montowano silniki czterocylindrowe)[3]. Samochód był odpowiedzią Toyoty na modele serii Fairlady Z Nissana[4].

Toyota Supra I - tył pojazdu

W Japonii nowy model zaprezentowano pod nazwą Celica XX w kwietniu 1978 roku[5]. Na rynku północnoamerykańskim samochód zadebiutował w styczniu 1979 roku[6]. Początkowo dostępny był z silnikiem R6 2,6 l SOHC o mocy 112 KM (rynek USA) oraz R6 2,0 l SOHC o tej samej mocy na rynku japońskim. Obie jednostki napędowe wyposażone były we wtrysk paliwa[7]. Silnik mógł być zblokowany z 5-biegową manualną (W50) bądź 4-biegową automatyczną (A40D) skrzynią biegów, obie z nadbiegiem. Standardowo pojazd wyposażony był w hamulce tarczowe na obydwu osiach.

Od rocznika 1980 zaczęto montować turbodoładowane silniki R6 o pojemności dwóch litrów, był to pierwszy samochód Toyoty z doładowaną jednostką napędową[7]. Oprócz tego nadwozie doczekało się kosmetycznych zmian. W kolejnym roku wprowadzono silnik o pojemności 2,8 litra generujący moc 118 koni mechanicznych. Oprócz tego zastosowano ulepszoną wersję 4-biegowej skrzyni automatycznej (oznaczenie A43D). W teście przeprowadzonym przez redakcję magazynu Motor Trend, wersji R6 2.8 zmierzono czas przyspieszenia 0-100 km/h równy 10,24 s oraz czas przejazdu ¼ mili równy 19,5 s przy prędkości końcowej równej 125 km/h[8].

Silniki

[edytuj | edytuj kod]
Oznaczenie Rok Silnik Moc maks. Maks. moment obrotowy Rynek zbytu
MA45 1978 R6 2,0 l (1988 cm³) M-EU 112 KM (82 kW) 184 Nm Japonia
MA46 R6 2,6 l (2563 cm³) 4M-E 112 KM (82 kW) 184 Nm USA
1979 R6 2,0 l (1988 cm³) M-TEU turbo 147 KM (108 kW) 212 Nm Japonia
R6 2,6 l (2563 cm³) 4M-E 112 KM (82 kW) 184 Nm USA
MA47 1980 R6 2,8 l (2759 cm³) 5M-E 118 KM (87 kW) 197 Nm Japonia
USA


Druga generacja

[edytuj | edytuj kod]
Toyota Supra II
Ilustracja
Toyota Supra II
Inne nazwy

Toyota Celica Supra Mark II
Toyota Celica XX (w Japonii)

Okres produkcji

grudzień 1981[9] – 1986

Miejsce produkcji

 Japonia

Poprzednik

Toyota Supra I

Następca

Toyota Supra III

Dane techniczne
Segment

G / GT

Typy nadwozia

2-drzwiowe coupé

Silniki

Benzynowe:
R6 2,0 l M-TE
R6 2,0 l M-TEU Turbo
R6 2,0 l 1G-EU
R6 2,0 l 1G-GEU
R6 2,8 l 5M-G
R6 2,8 l 5M-GE

Skrzynia biegów

4-biegowa automatyczna
5-biegowa manualna

Napęd

tylny

Długość

4661 mm

Szerokość

1720 mm

Wysokość

1321 mm

Rozstaw osi

2614 mm

Masa własna

1361 kg

Zbiornik paliwa

60,4 l

Dane dodatkowe
Pokrewne

Toyota Celica
Toyota Soarer

Konkurencja

Nissan Fairlady Z

Toyota Supra II - tył pojazdu
Toyota Supra II z rocznika 1981

W lipcu 1981 roku Toyota zmodernizowała modele rodziny Celica i Celica Supra[5]. Na rynku Stanów Zjednoczonych Mk II dostępny był w dwóch wersjach: P-Type (wersja sportowa) oraz L-Type (wersja luksusowa)[3]. Oba warianty były bliźniacze pod względem technicznym, jedyne różnice to dostępne rozmiary opon i kół, wyposażenie nadwozia oraz przełożenia dyferencjału[3]. Układ zawieszenia dla trzeciej generacji Supry powstał przy współpracy z brytyjskim Lotusem[3]. Bliźniaczym modelem wprowadzonym na rynek japoński był Soarer[10].

Rocznik 1982 (rok produkcji 1981) przygotowany na rynek USA napędzany był przez silnik R6 2,8 l DOHC, który przy stopniu kompresji 8,8:1 generował moc 147 KM (108 kW) i moment obrotowy 210 Nm. Pozwalało to na przyspieszenie 0-100 km/h wynoszące 9,8 s oraz czas przejazdu ¼ mili równy 17,2 s przy prędkości końcowej 130 km/h[11]. Do przeniesienia napędu służyła 5-biegowa manualna lub 4-biegowa automatyczna skrzynia biegów, obie z nadbiegiem.

Na liście wyposażenia standardowego drugiej generacji Supry znajdowały się m.in.: elektrycznie odsuwane szyby, centralny zamek, elektrycznie ustawiane lusterka zewnętrzne, klimatyzacja czy też tempomat. W samochodzie zastosowano także antenę wprasowaną w szybę przednią.

Dla rocznika 1983 przygotowano wzmocnioną do 152 KM (112 kW) i 216 Nm wersję silnika R6 2.8 5M-GE. Zmieniono także typ 4-biegowej automatycznej skrzyni biegów (A43DE). Rocznik 1984 otrzymał ponownie wzmocniony silnik, ze skrzynią manualną osiągał on 162 KM (119 kW) i 221 Nm. Wzrost ten otrzymano m.in. dzięki podniesieniu stopnia kompresji do 9,2:1[12]. Jednostki napędowe łączone ze skrzyniami automatycznymi odznaczały się tym samym poziomem mocy maksymalnej co w latach poprzednich. Zmieniono także przełożenia skrzyń biegów. Oprócz tego zmodyfikowano kształt przednich kierunkowskazów oraz wygląd pasa tylnego. Odświeżony został także wygląd kabiny pasażerskiej – licznik został wyskalowany do 130 mil na godzinę (210 km/h).

Rocznik 1985 otrzymał nieznacznie wzmocniony silnik – 163 KM (120 kW) i 229 Nm. Kolejną zmianą było wyrównanie mocy silników stosowanych ze skrzyniami automatycznymi względem jednostek napędowych stosowanych z przekładniami manualnymi. Z mocniejszym silnikiem czas przyspieszenia 0-100 km/h wynosił 8,6 s, zaś przejazdu ¼ mili 16,1 s przy prędkości końcowej 137 km/h[13].

Druga generacja Supry oferowana była także w: w większej części Europy (w tym Wielkiej Brytanii, Szwajcarii oraz Szwecji), Australii i Nowej Zelandii.

Silniki

[edytuj | edytuj kod]
Oznaczenie Rocznik Silnik Moc maksymalna Maks. moment obrotowy Rynek zbytu
MA61 1982–1983 R6 2,8 l (2759 cm³) 5M-GE 176 KM (130 kW) 281 Nm Europa
R6 2,8 l (2759 cm³) 5M-GEU 162 KM (119 kW) 203 Nm Japonia
1984–1986 R6 2,8 l (2759 cm³) 5M-E 142 KM (104 kW) 226 Nm Australia
Szwajcaria
Szwecja
R6 2,8 l (2759 cm³) 5M-GE 180 KM (133 kW) 287 Nm Europa
Nowa Zelandia
R6 2,8 l (2759 cm³) 5M-GEU 162 KM (119 kW) 203 Nm Japonia
MA63 1982 R6 2,0 l (1988 cm³) M-TEU turbo 147 KM (108 kW) 212 Nm Japonia
1983–1985 R6 2,0 l (1988 cm³) M-TEU turbo 162 KM (119 kW) 230 Nm
MA67 1982 R6 2,8 l (2759 cm³) 5M-GE 147 KM (108 kW) 210 Nm Kanada
USA
1983 R6 2,8 l (2759 cm³) 5M-GE 152 KM (112 kW) 216 Nm
1984 R6 2,8 l (2759 cm³) 5M-GE 162 KM (119 kW) 221 Nm
R6 2,8 l (2759 cm³) 5M-GE 152 KM (112 kW) 216 Nm
1985–1986 R6 2,8 l (2759 cm³) 5M-GE 163 KM (120 kW) 229 Nm
GA61 1982–1985 R6 2,0 l (1988 cm³) 1G-EU 127 KM (93 kW) 172 Nm Japonia
1982–1985 R6 2,0 l (1988 cm³) 1G-GEU 162 KM (119 kW) 182 Nm


Trzecia generacja

[edytuj | edytuj kod]
Toyota Supra III
Ilustracja
Toyota Supra III
Okres produkcji

1986 – 1993

Miejsce produkcji

 Japonia

Poprzednik

Toyota Supra II

Następca

Toyota Supra IV

Dane techniczne
Segment

G / GT

Typy nadwozia

2-drzwiowe coupé

Silniki

Benzynowe:
R6 2,0 l 1G-GTE
R6 2,5 l 1JZ-GTE
R6 3,0 l 7M-GE
R6 3,0 l 7M-GTE

Skrzynia biegów

4-biegowa automatyczna
5-biegowa manualna

Napęd

tylny

Długość

4620 mm

Szerokość

1745 mm

Wysokość

1310 mm (1986-89)
1301 mm (1989-92)

Rozstaw osi

2596 mm

Masa własna

1537-1595 kg

Dane dodatkowe
Pokrewne

Toyota Soarer

Konkurencja

Nissan 300ZX

Toyota Supra III - tył pojazdu

Trzecia generacja Supry trafiła do produkcji w lutym 1986 roku, na rynku japońskim zrezygnowano z nazwy Celica XX[14]. Była to już zupełnie nowa konstrukcja niespokrewniona z Celicą. Oba modele stały się różnymi konstrukcjami, Celica otrzymała napęd przedni, w Suprze zaś pozostawiono napęd tylny[3]. Nadwozie zachowało podobieństwo do drugiej generacji modelu. Pod względem konstrukcyjnym była to konstrukcja pokrewna z Toyotą Soarer.

Do napędu użyto silnika R6 3,0 l z 4 zaworami na cylinder (DOHC) w wersji wolnossącej 7M-GE oraz od 1987 turbodoładowanej 7M-GTE. Moc pierwszego wynosiła 203 KM (149 kW) przy 6000 obr./min, zblokowany był on z 5-biegową skrzynią manualną o oznaczeniu W58. Jednostka turbodoładowana osiągała 233 KM (173 kW) przy 5600 obr./min i moment siły 334 Nm, połączono ją z 5-biegową ręczną skrzynią biegów o kodzie R154. W 1989 jej moc została podniesiona do 234 KM, moment obrotowy zaś do 344 Nm. W przypadku obu jednostek można było opcjonalnie zamówić 4-biegowy automat A340E.

Od stycznia 1987 dostępna była Supra Turbo[14]. Oprócz zastosowania turbodoładowania, różniła się od wersji wolnossącej montowaną w standardzie chłodnicą oleju, zintegrowanym tylnym spoilerem, mechanizmem różnicowym o ograniczonym poślizgu (LSD) oraz spryskiwaczami przednich reflektorów. Na liście wyposażenia dodatkowego znajdował się m.in. system ABS. Od roku 1989 modele w wersji Turbo otrzymały trzyczęściowy spoiler tylny z wbudowanym trzecim światłem "stop" opartym na diodach LED, zmieniono wygląd tylnych świateł oraz pasa przedniego nadwozia[3]. Od 1990 do wyposażenia standardowego dodano układ poduszek powietrznych[3].

Na rynku japońskim Supra dostępna była w trzech wersjach silnikowych: R6 2,5 l 1JZ-GTE twin-turbo o mocy 280 KM (206 kW), R6 2,0 l 1G-GTE twin-turbo 213 KM (157 kW) oraz wolnossący motor R6 2,0 l 1G-GEU.

Od sierpnia do września 1988 na rynku japońskim dostępna była seria 500 egzemplarzy homologacyjnych wersji Turbo-A. Zastosowano w niej silnik R6 3,0 l 7M-GTEU generujący moc 271 KM (199 kW) i moment obrotowy 358 Nm[3][15].

Poziom produkcji[16]

[edytuj | edytuj kod]
  • 1986 – 33 283
  • 1987 – 29 907
  • 1988 – 19 596
  • 1989 – 14 544
  • 1990 – 6419
  • 1991 – 3623
  • 1992 – 1193

Silniki

[edytuj | edytuj kod]
Oznaczenie Rocznik Silnik Moc maksymalna Maks. moment obrotowy Rynek zbytu
MA70 1986.5-1992 R6 3,0 l (2954 cm³) 7M-GE 203 KM (149 kW) 266 Nm Kanada
Europa
USA
R6 3,0 l (2954 cm³) 7M-GTE turbo 233 KM (172 kW) 325 Nm Kanada
Europa
USA
Japonia
GA70 1986.5-1992 R6 2,0 l (1988 cm³) 1G-GEU 162 KM (119 kW) 176 Nm Japonia
R6 2,0 l (1988 cm³) 1G-GTE twin-turbo 208 KM (153 kW) 244 Nm Japonia
JZA70 1990–1992 R6 2,5 l (2491 cm³) 1JZ-GTE twin-turbo 280 KM (206 kW) 363 Nm Japonia


Czwarta generacja

[edytuj | edytuj kod]
Toyota Supra IV
Ilustracja
Toyota Supra IV
Okres produkcji

grudzień 1992 – sierpień 2003

Miejsce produkcji

 Japonia

Poprzednik

Toyota Supra III

Następca

Toyota Supra V

Dane techniczne
Segment

G

Typy nadwozia

2-drzwiowe coupé

Silniki

Benzynowe:
R6 3,0 l 2JZ-GE
R6 3,0 l 2JZ-GTE

Skrzynia biegów

4-biegowa automatyczna
5-biegowa manualna
6-biegowa manualna

Napęd

tylny

Długość

4515 mm (1993-98)
4514 mm (1998-02)

Szerokość

1811 mm

Wysokość

1265 mm (1993-98)
1275 mm (1998-02)

Rozstaw osi

2550 mm

Masa własna

1440-1550 kg

Zbiornik paliwa

70 l

Dane dodatkowe
Pokrewne

Toyota Soarer
Lexus SC

Konkurencja

Nissan Skyline
Mitsubishi GTO
Mazda RX-7
Honda NSX

Toyota Supra IV z dachem typu targa
Toyota Supra IV - tył pojazdu

Produkcję czwartej generacji rozpoczęto w grudniu 1992 roku, wypuszczono wtedy na rynek 20 egzemplarzy przedprodukcyjnych. Produkcja seryjna ruszyła w maju 1993[17] Czwarta generacja otrzymała całkowicie przestylizowane nadwozie typu hatchback coupé o obłych kształtach i dwie nowe jednostki napędowe[17].

Na rynku japońskim występowały dwie wersje silnikowe, R6 3,0 l 2JZ-GE o mocy 223 KM (164 kW) przy 5800 obr./min. i momencie obrotowym 280 Nm przy 4800 obr./min oraz jej turbodoładowany odpowiednik 2JZ-GTE o mocy 280 KM (206 kW) i momencie 431 Nm. Wersja turbo przygotowana na eksport wyposażona była w jeszcze mocniejszy silnik generujący 324 KM (239 kW) przy 5600 obr./min i moment obrotowy 427 Nm przy 4000 obr./min. W teście przeprowadzonym przez magazyn Car and Driver osiągnęła ona czas przyspieszenia 0-96 km/h równy 4,6 s oraz czas przejazdu ¼ mili 13,1 s przy prędkości końcowej 175 km/h[18]. Prędkość maksymalna została ograniczona elektronicznie do 250 km/h (180 km/h na rynku japońskim).

Wersja turbo na rynek europejski charakteryzowała się dużymi hamulcami z zaciskami 4 tłoczkowymi z przodu, 2 tłoczkowymi z tyłu, chłodnicą dyferencjału, aktywnym spoilerem, z zewnątrz wlotem powietrza na masce silnika. Wersja japońska generowała moc 280 KM, pracowała na MAP sensorze, turbiny miały ceramiczne wałki wydechowe, oraz wałek dolotowy o mniejszym skoku, do kwietnia 1996 roku wersja turbo posiadała małe hamulce z dwu tłoczkowymi zaciskami z przodu i jedno tłoczkowymi z tyłu jako standard, zaś opcjonalnie były dostępne duże hamulce jak w wersji europejskiej[19]. Od kwietnia 1996 roku duże hamulce były standardowe dla wersji RZ, a dla pozostałych wersji była to opcja dodatkowa. Wersja amerykańska poza plastikowymi światłami oraz brakiem wlotu na masce specyfikacją była zgodna z wersją europejską.

Układ twin-turbo pracował w trybie sekwencyjnym – pierwsza turbosprężarka tłoczyła powietrze przy niskich prędkościach obrotowych silnika, druga aktywowała się przy wyższych obrotach. Rozwiązanie to pozwalało na zredukowanie zjawiska turbodziury[3]. Dla czwartej generacji Supry przygotowano także 6-biegową manualną skrzynię biegów niemieckiej firmy GETRAG o oznaczeniu V160, a po roku 1998 V161 – była to 6-biegowa dwuwałkowa skrzynia. Oprócz niej dostępna była także 5-biegowa skrzynia ręczna W58 oraz 4-biegowy automat A340E. W tylnej osi zastosowano dyferencjał typu Torsen.

Eksportu czwartej generacji Supry w Europie zaprzestano w roku 1996, w Stanach Zjednoczonych w 1998. W sierpniu 2002 zakończono produkcję samochodu, było to spowodowane spadkiem zainteresowania na rynku[17][3].

Silniki

[edytuj | edytuj kod]
Wersja Silnik: Układ zasilania: Średnica × skok tłoka: St. sprężania: Moc maksymalna: Maks. moment obrotowy 0-100 km/h: V-max:
Silniki benzynowe:
R6 3.0[20] R6 3,0 l (2952 cm³), DOHC, 24v wtrysk EFi 86,00 mm × 86,00 mm 10,0:1 223 KM (164 kW) przy 5800 obr/min 284 N•m przy 4800 obr/min b/d 240 km/h
R6 3.0 SZ[21] R6 3,0 l (2997 cm³), DOHC, 24v wtrysk EFi 86,00 mm × 86,00 mm 10,0:1 225 KM (165 kW) przy 6000 obr/min 284 N•m przy 4800 obr/min 7.0 s 241 km/h
R6 3.0 TT RZ[22] R6 3,0 l (2997 cm³), DOHC, 24v, twin-turbo wtrysk EFi 86,00 mm × 86,00 mm 8,5:1 280 KM (206 kW) przy 5600 obr/min 451 N•m przy 3600 obr/min 5.1 s[23] 256 km/h
R6 3.0 TT (EU/USA)[24] R6 3,0 l (2997 cm³), DOHC, 24v, twin-turbo wtrysk EFi 86,00 mm × 86,00 mm 8,5:1 324 KM (239 kW) przy 5600 obr/min 427 N•m przy 4000 obr/min 5.1 s 262 km/h


Piąta generacja

[edytuj | edytuj kod]
Toyota Supra V
Ilustracja
Toyota Supra V
Inne nazwy

J29

Okres produkcji

od 2019

Miejsce produkcji

Austria Graz

Poprzednik

Toyota Supra IV

Dane techniczne
Segment

G

Typy nadwozia

2-drzwiowe coupé

Silniki

Benzynowe:
R4 2,0 l BMW B48B20 258 KM
R6 3,0 l BMW B58B30 340 KM

Skrzynia biegów

8-biegowa automatyczna

Napęd

tylny

Długość

4515 mm (1993-98)
4514 mm (1998-02)

Szerokość

1811 mm

Wysokość

1265 mm (1993-98)
1275 mm (1998-02)

Rozstaw osi

2550 mm

Masa własna

1440-1550 kg

Liczba miejsc

2

Dane dodatkowe
Modele
bliźniacze

BMW Z4

Toyota Supra V - tył pojazdu

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 2010 roku Toyota wystąpiła o przedłużenie patentu na nazwę Supra i tym samym zobowiązała się do zastosowania tej nazwy na jednym ze swoich produktów w ciągu 3 lat[25].

Podczas targów motoryzacyjnych North American International Auto Show w 2014 roku zaprezentowana została koncepcyjna wersja nowej generacji Supry w postaci Toyoty FT-01[26]. Samochód jest wizją modernistycznego samochodu sportowego, a swoje linie czerpie z klasycznych modeli japońskiego producenta w tym 2000GT, MR-2 oraz Supry. Miesiąc po premierze, Toyota wystąpiła do amerykańskiego urzędu patentowego o kolejne przedłużenie nazwy Supra[27]. W 2016 roku podobny wniosek został złożony w europejskim urzędzie patentowym[28].

W 2018 roku na Międzynarodowym Salonie Samochodowym w Genewie Toyota zaprezentowała pojazd Toyota GR Supra Racing Concept[29]. Samochód w torowej specyfikacji jest bezpośrednio zapowiedzią drogowej wersji nowej Supry.

Wersja produkcyjna

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy publiczny pokaz nowej generacji odbył się 12 lipca 2018 roku podczas Goodwood Festival of Speed[30]. Na torze w Anglii mogliśmy zobaczyć zakamuflowany prototyp, który był już niemalże gotowy do produkcji.

Piąta generacja Toyoty Supra zadebiutowała 14 stycznia 2019 roku podczas North American International Auto Show w Detroit[1]. Auto swój wygląd czerpie z koncepcyjnego modelu FT-01 z 2014 roku jednak został on dostosowany do wymogów aut produkcyjnych. Linie zostały nieco uspokojone oraz uproszczone, a wnętrze jest znacznie praktyczniejsze. Większość technologii czerpie z bliźniaczego BMW Z4, na którym bazuje. We wnętrzu możemy zobaczyć podobny wyświetlacz zamiast tradycyjnych zegarów, tę samą gałkę skrzyni biegów, czy podobny system inforozrywki.

Początkowo model dostępny jest wyłącznie z jednym silnikiem i jest nim 3-litrowa jednostka R6 od BMW o mocy 340 KM i 500 Nm maksymalnego momentu obrotowego. Napęd przekazywany jest wyłącznie na tylną oś za pośrednictwem 8-biegowej automatycznej skrzyni biegów.

W pierwszym roku produkcji, liczba sztuk nowej Supry na europejskim rynku będzie ograniczona wyłącznie do 900 egzemplarzy[31]. Zainteresowani mogą składać zamówienia i po wpłaceniu zaliczki dołączyć do klubu Supra 900. Pierwszy egzemplarz Toyoty Supry 5. generacji zjechał z linii produkcyjnej w marcu 2019 roku[32].

W marcu 2020 roku weszła do sprzedaży wersja z 2-litrowym silnikiem turbo z turbosprężarką typu twin-scroll. Silnik ma moc 258 KM (190 kW) i maksymalny moment obrotowy 400 Nm. Rozpędza się od 0 do 100 km/h w 5,2 s. Maksymalna prędkość to 250 km/h. Emisja CO2 wg WLTP to 156 do 172 g/km. Silnik sparowany jest z 8-biegową automatyczną skrzynią ZF[33].

A90 Edition

[edytuj | edytuj kod]

W Europie Toyota Supra jest dostępna w specjalnej wersji "A90 Edition". Jej produkcja jest ograniczona do zaledwie 90 sztuk. Wykończona jest specjalnym, matowym lakierem Storm Grey z matowo-czarnymi kołami ze stopu aluminium. Wnętrze obszyte zostało czerwoną skórą, a pozostałe wyposażenie jest zbliżona do wersji Premium[31].

Launch Edition

[edytuj | edytuj kod]

Z okazji premiery samochodu, Toyota zaprezentowała również specjalną wersję "Launch Edition", która będzie dostępna wyłącznie w pierwszym roku produkcji. Liczba egzemplarzy została ograniczona do 1500 sztuk. Auto wyróżnia się czerwonymi lusterkami i czerwonym obszyciem wnętrza. Dostępne są wyłącznie trzy wersje kolorystyczne nadwozia – Absolute Zero White, Nocturnal Black, oraz Renaissance Red[1].

Kod fabryczny

[edytuj | edytuj kod]

Toyota używała nazwy A90 w celach promocyjnych, nawiązując tym do poprzednich generacji Toyoty Supry, posiadających kody fabryczne A40-A80. Nazwę A90 można było znaleźć na kamuflażu przedprodukcyjnych egzemplarzy oraz w specjalnej wersji wyposażenia A90 Edition. Piąta generacja Supry używa nazewnictwa modelowego BMW, a kod fabryczny dla tego modelu to J29.

Motorsport

[edytuj | edytuj kod]

Toyota GR Supra GT4

[edytuj | edytuj kod]

Na Goodwood Festival of Speed 2019 Toyota potwierdziła utworzenie wersji wyścigowej samochodu – GT4. Podobnie jak auto drogowe, skierowana do zespołów prywatnych Toyota Supra GT4 ma 3-litrowy silnik R6 z turbosprężarką twin-scroll oraz automatyczną skrzynię biegów. Auto otrzymało również przedni spojler i tylne skrzydło z włókien naturalnych, klatkę bezpieczeństwa, fotele zgodne ze specyfikacją FIA czy bezpieczny zbiornik paliwa z systemem szybkiego ładowania. Ponadto w pracach nad układem wydechowym pomogła firma Akrapovič, a opony dostarcza Pirelli. Supra GT4 trafiła na rynek w 2020 roku[34].

Toyota GR Supra GT500

[edytuj | edytuj kod]

Na sezon 2020 Toyota przygotowała Suprę w wersji wyścigowej GT500. Samochód został opracowany z myślą o startach w klasie GT500 japońskich wyścigów Super GT. Auto dysponuje 2-litrowym silnikiem R4 z turbosprężarką, który wytwarza ponad 600 KM. Samochód zastąpi w Super GT Lexusa LC 500 i oznacza powrót Toyoty Supry do najważniejszej serii wyścigowej w Japonii po kilkunastu latach przerwy[35].

Toyota GR Supra w driftingu

[edytuj | edytuj kod]

Na bazie najnowszej Toyoty Supry powstają również profesjonalne samochody driftingowe. W Japonii takim autem dysponują m.in. Daigo Saito i Kawabata Masato, natomiast w amerykańskiej lidzie driftingowej Formula Drift GR Suprą, z fabrycznym silnikiem podkręconym do 1 000 KM, będzie rywalizował Fredric Aasbo[36].

Dane techniczne[37]

Wersja Pojemność [cm³] Układ cylindrów Maks. moc Maks. moment obr. Przyspieszenie 0-100 km/h Prędkość maks. Rodzaj napędu
Supra R4 1998 R4 258 KM / 190 kW 400 Nm 5,0 s 250 km/h RWD
Supra R6 2998 R6 340 KM / 250 kW 500 Nm 4,0 s 250 km/h RWD




Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Michał Śniadek, 2020 Toyota Supra zadebiutowała w Detroit, „CarTests Polska”, 14 stycznia 2019 [dostęp 2019-01-17] (pol.).
  2. Toyota Celica Parts Catalogue 1977-1981. Toyota.
  3. a b c d e f g h i j Toyota Supra Mk 3 (1986-1992). [w:] supra-models.info [on-line]. [dostęp 2011-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-24)]. (ang.).
  4. 75 Years of Toyota – Vehicle Lineage – Toyota Celica XX (1st). toyota-global.com. [dostęp 2013-03-13]. (ang.).
  5. a b 75 Years of Toyota – Vehicle Lineage. toyota-global.com. [dostęp 2013-03-13]. (ang.).
  6. Toyota Celica parts catalog USA & Canada (revised final), RA4#, MA4#. Toyota, 1985-06. 49212R81.
  7. a b The History Of Toyota's M Engines. [w:] eds.au.com [on-line]. [dostęp 2011-04-08]. (ang.).
  8. 1981 Toyota Celica Supra Road Test Data & Specifications. „Motor Trend”, s. 46, luty 1982. 
  9. "Toyota Vehicle Identification Manual", Toyota Motor Corporation, Overseas Parts Department, Catalog No.97913-84, 1984, Japan
  10. 75 Years of Toyota – Vehicle Lineage – Toyota Celica XX (2nd). toyota-global.com. [dostęp 2013-03-13]. (ang.).
  11. Toyota Celica Supra – 1982 Toyota Celica Specifications. „Car and Driver”, s. 42, październik 1982. (ang.). 
  12. FAQ: What is the history of the Toyota Supra?. [w:] toyota.com [on-line]. [dostęp 2011-04-08]. (ang.).
  13. Car and Driver test results. [w:] Having it All [on-line]. Car and Driver, maj 1985. s. 74. [dostęp 2011-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2002-12-19)].
  14. a b 75 Years of Toyota – Vehicle Lineage – Toyota Supra (1st). toyota-global.com. [dostęp 2013-03-13]. (ang.).
  15. 1988 Toyota Supra GT Turbo A technical specifications. [w:] carfolio.com [on-line]. [dostęp 2011-04-08]. (ang.).
  16. Toyota Supra – 1986.5-1999. [w:] musclecarclub.com [on-line]. [dostęp 2011-04-08]. (ang.).
  17. a b c 75 Years of Toyota – Vehicle Lineage – Toyota Supra (2nd). toyota-global.com. [dostęp 2013-03-13]. (ang.).
  18. Toyota Supra Turbo: Think of it as a Lexus for Smokey Yunick – Specifications and test results. „Car and Driver”, s. 41, marzec 1993. (ang.). 
  19. Toyota Supra MKIV : MKIV Specifications [online], mkiv.supras.org.nz [dostęp 2018-06-22].
  20. 1993 Toyota Supra technical specifications. [w:] carfolio.com [on-line]. [dostęp 2011-04-08]. (ang.).
  21. 2001 Toyota Supra SZ technical specifications. [w:] carfolio.com [on-line]. [dostęp 2011-04-08]. (ang.).
  22. 1998 Toyota Supra RZ technical specifications. [w:] carfolio.com [on-line]. [dostęp 2011-04-08]. (ang.).
  23. Toyota – Supra (A8) – 3.0 i 24V Turbo (280 Hp) – Technical specifications, Fuel economy (consumption) [online], www.auto-data.net [dostęp 2016-05-22].
  24. 1993 Toyota Supra Twin Turbo technical specifications. [w:] carfolio.com [on-line]. [dostęp 2011-04-08]. (ang.).
  25. Jeremy Korzeniewski, Report: Toyota secures trademark for Supra name, „Autoblog”, 30 lipca 2010 [dostęp 2019-01-17] (ang.).
  26. Kim Reynolds, Toyota FT-1 Concept First Look, „MotorTrend”, 13 stycznia 2014 [dostęp 2019-01-17] [zarchiwizowane z adresu 2014-01-27] (ang.).
  27. Trevor Collett, Toyota Supra Name Back on the Table, US Patent Application Filed, „The Motor Report”, 17 lutego 2014 [dostęp 2019-01-17] (ang.).
  28. Trevor Collett, Toyota Trademarks Iconic Sports Car Name in Europe, „Car and Driver”, 6 czerwca 2016 [dostęp 2019-01-17] [zarchiwizowane z adresu 2016-06-09] (ang.).
  29. GR Supra Racing Concept [online], www.toyota.com [dostęp 2018-03-19] (ang.).
  30. Michał Śniadek, Zobacz Toyotę Supra prosto z Goodwood Festival of Speed, „CarTests Polska”, 12 lipca 2018 [dostęp 2019-01-17] (pol.).
  31. a b Mateusz Zalewski, W 2019 roku do Europy trafi jedynie 900 sztuk nowej Toyoty Supra, „CarTests Polska”, 16 stycznia 2019 [dostęp 2019-01-17] (pol.).
  32. Nowa wersja legendarnego modelu sprzedana za ogromną kwotę [online], motoryzacja.interia.pl [dostęp 2019-04-16] (pol.).
  33. Toyota poszerza gamę modelu GR Supra. Wersja z silnikiem 2.0 w sprzedaży od marca 2020 roku - Toyotanews.eu - Newsroom Toyota Central Europe [online], www.toyotanews.eu [dostęp 2020-01-31].
  34. Toyota GR Supra GT4 w sprzedaży, Toyota Gazoo Racing promuje motorsport, wyścigi samochodowe [online], Moto.pl [dostęp 2019-08-30] (pol.).
  35. Mircea Panait, Toyota GR Supra GT500 Racecar Sounds Insane Testing for the 2020 Super GT Series [online], autoevolution, 28 grudnia 2019 [dostęp 2020-06-02] (ang.).
  36. Papadakis racing Starts Build for New 1000hp Supra Competition Car | Toyota Racing [online], www.toyota.com [dostęp 2020-06-02].
  37. Toyota GR Supra – kultowy samochód sportowy [online], Toyota PL [dostęp 2024-01-16] (pol.).