Thomas Muster
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
2 października 1967 |
Wzrost |
180 cm |
Gra |
leworęczny, jednoręczny bekhend |
Status profesjonalny |
1985 |
Zakończenie kariery |
1999 (wznowienie kariery 2010–2011) |
Trener |
Ronnie Leitgeb |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
44 |
Najwyżej w rankingu |
1 (12 lutego 1996) |
Australian Open |
SF (1989, 1997) |
Roland Garros |
W (1995) |
Wimbledon |
1R (1987, 1992–1994) |
US Open |
QF (1993, 1994, 1996) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
1 |
Najwyżej w rankingu |
94 (7 listopada 1988) |
Australian Open |
1R (1989, 1990) |
US Open |
2R (1986) |
Strona internetowa |
Thomas Muster (ur. 2 października 1967 w Leibnitz) – austriacki tenisista, lider rankingu ATP singlistów, zwycięzca French Open 1995 w grze pojedynczej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]W gronie juniorów Muster awansował do finału French Open 1985 w grze pojedynczej. W tym samym roku rozpoczął karierę zawodową, którą kontynuował do 1999 roku. W czerwcu 2010 ponownie wznowił starty w profesjonalnym tenisie, a ostatecznie zakończył karierę w listopadzie sezonu 2011[1].
W 1995 roku Austriak wygrał wielkoszlemowy French Open grze pojedynczej, po finale z Michaelem Changiem[2]. Jest również zdobywcą 8 tytułów rangi ATP Masters Series. Łącznie w swojej karierze wygrał 44 turnieje rangi ATP World Tour z 55 osiągniętych finałów.
W grze podwójnej Muster rozegrał 2 finały rangi ATP World Tour, odnosząc 1 triumf.
W latach 1984–1991, 1994–1997 reprezentował Austrię w Pucharze Davisa. Bilans Mustera w turnieju wynosi 36 zwycięstw i 8 porażek w singlu oraz 9 wygranych przy 10 przegranych w deblu.
Austriak brał udział w pokazowym turnieju igrzysk olimpijskich w Los Angeles (1984). Podczas igrzysk olimpijskich w Barcelonie (1992) w 1 rundzie singla pokonał go Francuz Henri Leconte[3].
Dnia 12 lutego 1996 roku został sklasyfikowany na miejscu lidera klasyfikacji singlowej ATP. Zajmował tę pozycję przez tydzień. Następnie 11 marca, przez kolejne 5 tygodni, przewodził w rankingu ATP. W deblu najwyżej był na 94. miejscu 7 listopada 1988 roku.
Muster słynął jako specjalista od gry na nawierzchni ziemnej. W sezonie 1995 uzyskał bilans 65–2 na tym podłożu i został określony jako "King of Clay"[4]. Osiągnął także serię 40 kolejnych zwycięstw na cegle oraz między majem 1990, a lipcem 1995 roku wygrał 24 finały z rzędu na kortach ziemnych[5].
Finały w turniejach ATP World Tour
[edytuj | edytuj kod]Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (44–11)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 3 sierpnia 1986 | Hilversum | Ceglana | Jakob Hlasek | 6:1, 6:3, 6:3 |
Zwycięzca | 2. | 10 lipca 1988 | Boston | Ceglana | Lawson Duncan | 6:2, 6:2 |
Zwycięzca | 3. | 31 lipca 1988 | Bordeaux | Ceglana | Ronald Agénor | 6:3, 6:3 |
Zwycięzca | 4. | 14 sierpnia 1988 | Praga | Ceglana | Guillermo Pérez Roldán | 6:4, 5:7, 6:2 |
Finalista | 1. | 18 września 1988 | Barcelona | Ceglana | Kent Carlsson | 3:6, 3:6, 6:3, 1:6 |
Zwycięzca | 5. | 25 września 1988 | Bari | Ceglana | Marcelo Filippini | 2:6, 6:1, 7:5 |
Finalista | 2. | 23 października 1988 | Wiedeń | Dywanowa (hala) | Horst Skoff | 6:4, 3:6, 4:6, 2:6 |
Finalista | 3. | 2 kwietnia 1989 | Key Biscayne | Twarda | Ivan Lendl | walkower |
Zwycięzca | 6. | 7 stycznia 1990 | Adelaide | Twarda | Jimmy Arias | 3:6, 6:2, 7:5 |
Zwycięzca | 7. | 11 marca 1990 | Casablanca | Ceglana | Guillermo Pérez Roldán | 6:1, 6:7, 6:2 |
Finalista | 4. | 29 kwietnia 1990 | Monte Carlo | Ceglana | Andriej Czesnokow | 5:7, 3:6, 3:6 |
Finalista | 5. | 6 maja 1990 | Monachium | Ceglana | Karel Nováček | 4:6, 2:6 |
Zwycięzca | 8. | 21 maja 1990 | Rzym | Ceglana | Andriej Czesnokow | 6:1, 6:3, 6:1 |
Zwycięzca | 9. | 16 czerwca 1991 | Florencja | Ceglana | Horst Skoff | 6:2, 6:7(2), 6:4 |
Zwycięzca | 10. | 15 września 1991 | Genewa | Ceglana | Horst Skoff | 6:2, 6:4 |
Zwycięzca | 11. | 26 kwietnia 1992 | Monte Carlo | Ceglana | Aaron Krickstein | 6:3, 6:1, 6:3 |
Zwycięzca | 12. | 14 czerwca 1992 | Florencja | Ceglana | Renzo Furlan | 6:3, 1:6, 6:1 |
Zwycięzca | 13. | 30 sierpnia 1992 | Umag | Ceglana | Franco Davín | 6:1, 4:6, 6:4 |
Finalista | 6. | 17 stycznia 1993 | Sydney | Twarda | Pete Sampras | 6:7(7), 1:6 |
Zwycięzca | 14. | 28 lutego 1993 | Meksyk | Ceglana | Carlos Costa | 6:2, 6:4 |
Zwycięzca | 15. | 13 czerwca 1993 | Florencja | Ceglana | Jordi Burillo | 6:1, 7:5 |
Zwycięzca | 16. | 20 czerwca 1993 | Genua | Ceglana | Magnus Gustafsson | 7:6(3), 6:4 |
Zwycięzca | 17. | 8 sierpnia 1993 | Kitzbühel | Ceglana | Javier Sánchez | 6:3, 7:5, 6:4 |
Zwycięzca | 18. | 15 sierpnia 1993 | San Marino | Ceglana | Renzo Furlan | 7:5, 7:5 |
Zwycięzca | 19. | 29 sierpnia 1993 | Umag | Ceglana | Alberto Berasategui | 7:5, 3:6, 6:3 |
Zwycięzca | 20. | 3 października 1993 | Palermo | Ceglana | Sergi Bruguera | 7:6(2), 7:5 |
Finalista | 7. | 24 października 1993 | Wiedeń | Dywanowa (hala) | Goran Ivanišević | 6:4, 4:6, 4:6, 6:7(3) |
Zwycięzca | 21. | 27 lutego 1994 | Meksyk | Ceglana | Roberto Jabali | 6:3, 6:1 |
Zwycięzca | 22. | 1 maja 1994 | Madryt | Ceglana | Sergi Bruguera | 6:2, 3:6, 6:4, 7:5 |
Zwycięzca | 23. | 19 czerwca 1994 | St. Pölten | Ceglana | Tomás Carbonell | 4:6, 6:2, 6:4 |
Zwycięzca | 24. | 5 marca 1995 | Meksyk | Ceglana | Fernando Meligeni | 7:6(4), 7:5 |
Zwycięzca | 25. | 9 kwietnia 1995 | Estoril | Ceglana | Albert Costa | 6:4, 6:2 |
Zwycięzca | 26. | 16 kwietnia 1995 | Barcelona | Ceglana | Magnus Larsson | 6:2, 6:1, 6:4 |
Zwycięzca | 27. | 30 kwietnia 1995 | Monte Carlo | Ceglana | Boris Becker | 4:6, 5:7, 6:1, 7:6(6), 6:0 |
Zwycięzca | 28. | 21 maja 1995 | Rzym | Ceglana | Sergi Bruguera | 3:6, 7:6(5), 6:2, 6:3 |
Zwycięzca | 29. | 11 czerwca 1995 | French Open, Paryż | Ceglana | Michael Chang | 7:5, 6:2, 6:4 |
Zwycięzca | 30. | 25 czerwca 1995 | St. Pölten | Ceglana | Bohdan Ulihrach | 6:3, 3:6, 6:1 |
Zwycięzca | 31. | 23 lipca 1995 | Stuttgart | Ceglana | Jan Apell | 6:2, 6:2 |
Finalista | 8. | 6 sierpnia 1995 | Kitzbühel | Ceglana | Albert Costa | 6:4, 4:6, 6:7(3), 6:2, 4:6 |
Zwycięzca | 32. | 13 sierpnia 1995 | San Marino | Ceglana | Andrea Gaudenzi | 6:2, 6:0 |
Zwycięzca | 33. | 27 sierpnia 1995 | Umag | Ceglana | Carlos Costa | 3:6, 7:6(5), 6:4 |
Zwycięzca | 34. | 17 września 1995 | Bukareszt | Ceglana | Gilbert Schaller | 6:3, 6:4 |
Finalista | 9. | 22 października 1995 | Wiedeń | Dywanowa (hala) | Filip Dewulf | 5:7, 2:6, 6:1, 5:7 |
Zwycięzca | 35. | 29 października 1995 | Essen | Dywanowa (hala) | MaliVai Washington | 7:6(6), 2:6, 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 36. | 10 marca 1996 | Meksyk | Ceglana | Jiří Novák | 7:6(3), 6:2 |
Zwycięzca | 37. | 14 kwietnia 1996 | Estoril | Ceglana | Andrea Gaudenzi | 7:6(4), 6:4 |
Zwycięzca | 38. | 21 kwietnia 1996 | Barcelona | Ceglana | Marcelo Ríos | 6:3, 4:6, 6:4, 6:1 |
Zwycięzca | 39. | 28 kwietnia 1996 | Monte Carlo | Ceglana | Albert Costa | 6:3, 5:7, 4:6, 6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 40. | 19 maja 1996 | Rzym | Ceglana | Richard Krajicek | 6:2, 6:4, 3:6, 6:3 |
Zwycięzca | 41. | 21 lipca 1996 | Stuttgart | Ceglana | Jewgienij Kafielnikow | 6:2, 6:2, 6:4 |
Zwycięzca | 42. | 15 września 1996 | Bogota | Ceglana | Nicolás Lapentti | 6:7(6), 6:2, 6:3 |
Zwycięzca | 43. | 16 lutego 1997 | Dubaj | Twarda | Goran Ivanišević | 7:5, 7:6(3) |
Zwycięzca | 44. | 30 marca 1997 | Miami | Twarda | Sergi Bruguera | 7:6(6), 6:3, 6:1 |
Finalista | 10. | 10 sierpnia 1997 | Cincinnati | Twarda | Pete Sampras | 3:6, 4:6 |
Finalista | 11. | 12 kwietnia 1998 | Estoril | Ceglana | Alberto Berasategui | 6:3, 1:6, 3:6 |
Gra podwójna (1–1)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 14 sierpnia 1988 | Praga | Ceglana | Horst Skoff | Petr Korda Jaroslav Navrátil |
5:7, 6:7 |
Zwycięzca | 1. | 25 września 1988 | Bari | Ceglana | Claudio Panatta | Francesco Cancellotti Simone Colombo |
6:3, 6:1 |
Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)
[edytuj | edytuj kod]Turniej | 1985 | 1986 | 1987 | 1988 | 1989 | 1990 | 1991 | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | 1999 | Wygrane turnieje | Bilans w turnieju |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | – | – | – | 1R | SF | 3R | – | 3R | 2R | QF | 3R | 4R | SF | 1R | 1R | 0 / 11 | 23–11 |
French Open | 1R | 2R | 3R | 3R | – | SF | 1R | 2R | 4R | 3R | W | 4R | 3R | QF | 1R | 1 / 14 | 32–13 |
Wimbledon | – | – | 1R | – | – | – | – | 1R | 1R | 1R | – | – | – | – | – | 0 / 4 | 0–4 |
US Open | – | 1R | 3R | 1R | – | 4R | – | – | QF | QF | 4R | QF | 1R | 3R | – | 0 / 10 | 22–10 |
Wygrane turnieje | 0 / 1 | 0 / 2 | 0 / 3 | 0 / 3 | 0 / 1 | 0 / 3 | 0 / 1 | 0 / 3 | 0 / 4 | 0 / 4 | 1 / 3 | 0 / 3 | 0 / 3 | 0 / 3 | 0 / 2 | 1 / 39 | N/A |
Bilans spotkań | 0–1 | 1–2 | 4–3 | 2–3 | 4–1 | 10–3 | 0–1 | 3–3 | 8–4 | 10–4 | 12–2 | 10–3 | 7–3 | 6–3 | 0–2 | N/A | 77–38 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Austria's Thomas Muster beaten on ATP Tour return. bbc.co.uk, 26 października 2010. [dostęp 2017-04-06]. (ang.).
- ↑ William Drozdiak: Muster Overpowers Chang at French Open Final. washingtonpost.com, 12 czerwca 1995. [dostęp 2017-04-06]. (ang.).
- ↑ Thomas Muster Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2017-05-17] [zarchiwizowane z adresu 2011-04-06] (ang.).
- ↑ Simon Briggs: Top 20 male clay-court players of all time. telegraph.co.uk. [dostęp 2017-04-06]. (ang.).
- ↑ Robin Finn: U.S. OPEN '95; Hingis and Muster Prove All Business. nytimes.com, 31 sierpnia 1995. [dostęp 2017-04-06]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-22] (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Thomas Muster, tenisista nr 998 [online], Sport.pl [dostęp 2010-10-04] (pol.).