Przejdź do zawartości

Tenardyt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tenardyt
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Inne nazwy

thenardyt

Skład chemiczny

Na2SO4
bezwodny siarczan sodu[1]

Twardość w skali Mohsa

2,5-3,0

Przełam

nierówny

Łupliwość

doskonała

Układ krystalograficzny

rombowy

Gęstość

2,66 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

bezbarwny, szary, żółtawy

Rysa

biała

Połysk

szklisty, tłusty

Tenardyt (thenardyt) – minerał z grupy siarczanów. Należy do minerałów bardzo rzadkich, występujących tylko w niektórych regionach ziemi.

Nazwa pochodzi od nazwiska francuskiego chemika L.J. Thenarda (1777-1857).

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Właściwości

[edytuj | edytuj kod]

Zazwyczaj tworzy kryształy o pokroju bipiramidy, tabliczkowym, słupkowym. Tworzy też charakterystyczne krzyżowe bliźniaki. Występuje w skupieniach ziarnistych. Jest kruchy, przezroczysty. Tworzy pięć odmian polimorficznych, z których jedna jest trwała w warunkach występujących na ziemi.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Powstaje jako produkt ewaporacji jezior słonych lub dehydratacji mirabilitu. Spotykany jest jako składnik niektórych skał solnych. Powstaje wśród produktów ekshalacji wulkanicznych (głównie fumaroli). Najczęściej współwystępuje z takimi minerałami jak: glauberyt, gips, halit, sylwin, mirabilit, epsomit.

Miejsca występowania: Hiszpania – jezioro Espartinas koło Aranjuez, Włochy - Wezuwiusz, Chile – pustynia Atacama, USA, Rosja - okolice Morza Kaspijskiego, Egipt, Libia, Peru.

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Thénardite. mindat.org. [dostęp 2015-10-11].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • J. Parafiniuk: Minerały systematyczny katalog 2004, Towarzystwo Geologiczne "Spirifer", Warszawa 2005
  • A. Bolewski, A. Manecki: Mineralogia szczegółowa, Wydawnictwo PAE, Warszawa 1993
  • W. Schumann: Minerały świata, O. Wydawnictwo ”Alma - Press”, 2003

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]