Taulantiowie

Taulantiowie nad południową częścią wybrzeża adriatyckiego.

Taulantiowie (gr.: Ταυλάντιοι, Taulántioi) – starożytne plemię iliryjskie zamieszkujące południowo-zachodnie tereny nad wschodnim brzegiem Morza Adriatyckiego. Obecnie tereny te znajdują się w Albanii.

Według mitologii greckiej Taulas (Tαύλας), jeden z sześciu synów Illyriosa, był eponimicznym przodkiem Taulantiów.

Taulantiowie żyli na adriatyckim wybrzeżu Ilirii (współczesna Albania), w sąsiedztwie miasta Epidamnos (współczesne Durrës). Ten lud odegrał ważną rolę w historii Ilirii w IV i III wieku p.n.e. za panowania Glaukiasa (ok. 335-302 p.n.e.). W czasie podboju Ilirii przez Rzym w r. 168 p.n.e. Taulantiowie otrzymali od zwycięzców zwolnienie od podatku za dochowanie jej wierności.

Zobacz też

• Królowie Ilirii

Bibliografia

• Hammond N.G.L., Starożytna Macedonia. Początki, instytucje, dzieje, przeł. A. S. Chankowski, PIW, Warszawa 1999, s. 124, 141, 172, 189, 243, 248 i 346, ISBN 83-06-02691-8.
• Wilkes J., The Illyrians, Blackwell, Oxford UK & Cambridge USA 1995 (repr. 2010), s. 92-93, 96-98, 11, 125, 146, 174, 221 i 244, ISBN 978-0-631-19807-9.