Przejdź do zawartości

Tar (ssaki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tar
Hemitragus
Hodgson, 1841[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – tar himalajski (H. jemlahicus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

parzystokopytne

Podrząd

przeżuwacze

Infrarząd

Pecora

Rodzina

wołowate

Podrodzina

antylopy

Plemię

koziorożce

Rodzaj

tar

Typ nomenklatoryczny

Capra jharal Hodgson, 1833 (= Capra jemlahica C.H. Smith, 1826)

Gatunki

5 gatunków (w tym 4 wymarłe) – zobacz opis w tekście

Tar[2] (Hemitragus) – rodzaj ssaków z podrodziny antylop (Antilopinae) w obrębie rodziny wołowatych (Bovidae).

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje jeden żyjący współcześnie gatunek występujący w Indiach, Nepalu i Chińskiej Republice Ludowej[3][4].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 90–170 cm, długość ogona 9–12 cm, wysokość w kłębie 65–100 cm; masa ciała 55–124 kg[5][6].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1841 roku angielski etnolog i zoolog Brian Houghton Hodgson w artykule poświęconym ssakom Nepalu, opublikowanym na łamach Calcutta Journal of Natural History, and Miscellany of the Arts and Sciences in India[1]. Na gatunek typowy Hodgson wyznaczył (oznaczenie monotypowe) tara himalajskiego (H. jemlahicus).

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]

Hemitragus: gr. ἡμι- hēmi- ‘pół-, mały’, od ἡμισυς hēmisus ‘połowa”’; τραγος tragos ‘kozioł’[7].

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należy jeden występujący współcześnie gatunek[8][6][3][2]:

Opisano również kilka gatunków wymarłych:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b B. H. Hodgson. Classified Catalogue of Mammals of Nepal, corrected to end of 1840, first printed in 1832. „Calcutta Journal of Natural History, and Miscellany of the Arts and Sciences in India”. 2 (6), s. 218, 1841. (ang.). 
  2. a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 182. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  3. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 358. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  4. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Hemitragus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-10-03].
  5. C. Groves, D. Leslie, B. Huffman, R. Valdez, K. Habibi, P. Weinberg, J. Burton, P. Jarman & W. Robichaud: Family Bovidae (Hollow-horned Ruminants). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 2: Hoofed Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 716. ISBN 978-84-96553-77-4. (ang.).
  6. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 618. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  7. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 319, 1904. (ang.). 
  8. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-03]. (ang.).
  9. S. Moyà Solà. Los bóvidos (Artiodactyla, Mammalia) del yacimiento del Pleistoceno inferior de Venta Micena (Orce, Granada, España). „Paleontologia i Evolució”. 1, s. 181–236, 1987. (hiszp.). 
  10. É. Harlé & H.G. Stehlin. Un Capridé quaternaire de la Dordogne, voisin du Thar actuel de l’Himalaya. „Bulletin de la Société géologique de France”. Quatrième série. 13 (1–2), s. 424, 1913. (fr.). 
  11. E. Crégut-Bonnoure. Un nouveau Caprinae, Hemitragus cedrensis nov. sp. (Mammalia, Bovidae) des niveaux pléistocènes moyen de la Grotte des Cèdres (le Plan d’Aups, var). Intéret biogéographique. „Geobios”. 22 (5), s. 658, 1989. DOI: 10.1016/S0016-6995(89)80118-4. (fr.). 
  12. E. Crégut-Bonnoure & N. Spassov. Hemitragus orientalis nov. sp. (Mammalia, Bovidae, Caprinae), un nouveau taxon d’Europe orientale. „Revue de Paléobiologie”. 21 (2), s. 554, 2002. (fr.).