Przejdź do zawartości

Taake

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Taake
Ilustracja
Taake podczas występu na Hellfest, 2009
Rok założenia

1995

Pochodzenie

 Norwegia

Gatunek

black metal[1]

Wydawnictwo

Dark Essence Records

Strona internetowa

Taake – norweska grupa blackmetalowa. Nazwa pochodzi od starszej wersji norweskiego słowa "tåke", które oznacza mgłę.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W roku 1993, muzyk Ulvhedin Høst stworzył grupę o nazwie Thule. Pod tą nazwą wydał dwa dema – Der Vinterstormene Raste (1993) i Omfavnet As Svarte Vinger (1994). Około 1995 roku gdy powstało kolejne demo o nazwie Mandaudsvinte Thule ewoluowało w Taake. Niedługo po tym na sklepowe półki trafił 7" minialbum pt. Koldbrann i Jesu Marg. Było to ostatnie wydane przez Taake demo.

Pierwszą płytą długogrającą było Nattestid Ser Porten Vid wydane przez Wounded Love Records w roku 1999. Głównym twórcą był Ulvhedin, lecz sesyjnie na gitarze basowej oraz perkusji zagrał Tundra. Płyta ta jest pierwszą częścią trylogii.

Następna część trylogii – Over Bjørgvin Graater Himmerik powstała w 2002. Na płycie sesyjnie wystąpili C. Corax (gitara elektryczna), Keridwen (gitara basowa) oraz Mutt (Gaahlskagg, Trelldom) na perkusji.

Ostatnia część trylogii powstała w roku 2005 wydana nakładem Dark Essence Records. Płyta zawiera siedem utworów które reprezentują 7 gór otaczających Bergen.

Gościnnie wystąpili ponadto Nattefrost (Carpathian Forest), Taipan (Orcustus) czy Nordavind (dawniej Carpathian Forest).

Muzycy

[edytuj | edytuj kod]
Obecny skład zespołu
  • Ørjan "Hoest" Stedjeberg - śpiew, gitara, gitara basowa, perkusja (od 1995)
Byli członkowie zespołu
  • Haavard - gitara basowa
  • Bjarte Bøe Alræk - perkusja
  • Stieg - gitara
  • Svartulv - perkusja (1995-1996), śpiew (2004, 2005)
  • Stephanie Karen Carol "Deathanie" Allouche (zmarła) - gitara, gitara basowa, instrumenty klawiszowe (2000-2003)
  • Radomir Michael "Lava" Nemec - gitara, gitara basowa, śpiew (2002-2007)
  • Tormod "Mord" Haraldson - perkusja (2002-2006)
  • Jan Martin "C. Corax" Antonsen - gitara (2002-2004)
  • Dag Terje "Dommedag" Anderson - gitara (2007)
Muzycy koncertowi
  • Gjermund Fredheim - gitara basowa, perkusja, śpiew (1996-2002), gitara (od 2007)
  • Ørjan "V'gandr" Nordvik - gitara basowa (od 2007)
  • Adam Michael Philip Xavier "Aindiachaí" Dunlea - gitara (od 2007)
  • Christopher Swahn "Brodd" Zibell - perkusja (od 2014)
  • Frode Kilvik - gitara basowa (od 2015)
  • Drakhian - gitara (2001)
  • Jan Atle "Thurzur" Lægreid - perkusja (2007-2014)
  • Stian "Skagg" Lægreid - gitara (2007-2009)
  • Skrubb - gitara (2008-2009)
  • Sindre Hillesdal - gitara basowa
  • Ivar Bjørnson - gitara, instrumenty klawiszowe

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Manndaudsvinter (1995, demo)
  • Koldbrann i Jesu marg (1996, EP)
  • Nattestid ser porten vid (1999)
  • Over Bjoergvin graater himmerik (2002)
  • Sadistic Attack / Nordens doedsengel (2004, split z Amok)
  • The Box (2004, Box)
  • Helnorsk svartmetall (2004, kompilacja)
  • Hordalands doedskvad (2005)
  • A Norwegian Hail to VON (2006, split z Urgehal, Amok oraz Norwegian Evil)
  • Men of Eight / Lagnonector (2006, split z Vidsyn)
  • Dra til Helvete / Restart the Night (2006, split z Gigantomachy)
  • Nekro (2007, EP)
  • Svartekunst (2008, EP)
  • Taake (2008)
  • Kveld (2011, EP)
  • Swine of Hades (2011, split z Sigh, The Meads of Asphodel, Thus Defiled oraz Evo/Algy)
  • Noregs vaapen (2011)
  • Gravkamre, kroner og troner (2013, kompilacja)
  • Kulde (2014, EP)[2]
  • Stridens hus (2014)[3]
  • Kong Vinter (2017)
  • Et Hav Av Avstand (2023)

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Kategoria Nagroda Uwagi
2012 Metal (Noregs Vaapen) Spellemannprisen, 2011 Nominacja[4]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Encyclopaedia Metallum: The Metal Archives - Taake
  2. Dark Essence Records releases new Taake EP „Kulde”. darkessencerecords.no, 3 listopada 2014. [dostęp 2016-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-23)]. (ang.).
  3. Taake’s new album „Stridens hus” out today. darkessencerecords.no, 8 grudnia 2014. [dostęp 2016-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-17)]. (ang.).
  4. Spellemann [online], www.spellemann.no [dostęp 2017-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-02].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]