Szekel (masa)

Szekel (też sykl) – starożytna hebrajska miara masy i pieniądza. 1 szekel był równy około 11 g. Również miara babilońska, stosowana w dolinie Tygrysu i Eufratu.

Na podstawie tabliczek glinianych wiemy, że stosowano ją w II tysiącleciu przed narodzeniem Chrystusa. Stosowana też jako pieniądz, odpowiadała masie srebra jednego szekla.

System miar w dolinie rzek był następujący:

talent to jest 30,5 kg srebra = 60 minom (bintu)

mina to jest 505 g srebra = 60 szeklom

szekel to jest 8,41 g srebra = 24 obolom.

Obol nie był właściwie jednostką masy i był zapożyczony z systemu greckiego, gdzie talent równy był 1000 drachm. Masa talentu była zmienna – w różnych okresach i miejscach ta sama nazwa oznaczała inne masy. Najmniejszą jednostką masy w państwach wschodu było sze i odpowiadała masie jednego ziarna jęczmienia 0,04 grama.

W państwie nowobabilońskim były następujące ceny:

Niewolnik	15 szekli
Wół	30 szekli
Wizyta u lekarza	5 szekli
Dzban wina palmowego	1 szekel
Pensje roczne:
Najwyższy dowódca wojsk	10 min srebra + po 10 szat wysokiej i zwykłej jakości
Najwyższy sędzia	3 miny srebra + po 3 szaty wysokiej i zwykłej jakości
Pisarz	30 szekli
Najemny strażnik	12 szekli
Robotnik niewykwalifikowany	2 szekle

Zobacz też

• Szekel

Bibliografia

• Georges Contenau, Życie codzienne w Babilonie i Asyrii, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1963, wyd 1.