Przejdź do zawartości

Sugar Man

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sugar Man
Searching for Sugar Man
Ilustracja
Kino Muranów przy ul. Andersa w Warszawie. Widoczny plakat reklamujący polską premierę filmu „Sugar Man”
Gatunek

Film dokumentalny

Rok produkcji

2012

Data premiery

19 stycznia 2012
22 lutego 2013 (Polska)

Kraj produkcji

Wielka Brytania
Szwecja

Język

angielski

Czas trwania

86 min

Reżyseria

Malik Bendjelloul

Scenariusz

Malik Bendjelloul

Muzyka

Sixto Rodriguez

Strona internetowa

Sugar Man (ang. Searching for Sugar Man) – brytyjsko-szwedzki film dokumentalny z 2012 roku w reżyserii Malika Bendjelloula. Obraz zdobył nagrodę BAFTA i Oscara dla najlepszego filmu dokumentalnego.

Film szczegółowo opisuje wysiłki dwóch fanów z Kapsztadu, Stephena Sugar Segermana i Craiga Strydoma, którzy w 1990 roku próbowali dotrzeć do informacji dotyczących plotek na temat domniemanej śmierci amerykańskiego muzyka, Sixto Rodrigueza. Twórczość Rodrigueza, która nigdy nie zyskała uznania w Stanach Zjednoczonych, zyskała ogromną popularność w południowej Afryce, gdzie z kolei nie docierały informacje dotyczące życia wielbionego przez rzesze fanów artysty.

Produkcja

[edytuj | edytuj kod]

Aby utrzymać założoną stylistykę zdjęć, reżyser Malik Bendjelloul początkowo używał filmu Super 8 mm, jednak po wykorzystaniu całego budżetu filmu ostatnie sceny zostały nakręcone za pomocą smartfona przy użyciu aplikacji na iPhone’a o nazwie „8mm Vintage Camera”[1].

Premiera

[edytuj | edytuj kod]

Pokaz Sugar Mana otworzył Festiwal Filmowy w Sundance, w grudniu 2012[2], uzyskując nagrodę publiczności za najlepszy dokument międzynarodowy.

Odbiór

[edytuj | edytuj kod]

Opinie krytyków filmowych były po premierze filmu Sugar Man pozytywne. W kwietniu 2014 film posiadał ocenę „Certified Fresh” w serwisie Rotten Tomatoes na poziomie 95 procent[3].

Roger Ebert z „Chicago Sun-Times” wystawił filmowi czterogwiazdkową ocenę, pisząc Mam nadzieję, że będziecie mogli obejrzeć ten film… I tak, ten film istnieje, ponieważ go potrzebujemy[4] Manohla Dargis, krytyk „The New York Times” również napisała pozytywną recenzję, nazywając film wysoce pociągającym dokumentem o fanach, wierze i enigmatycznym muzyku Ery Wodnika[5]. Dargis regularnie nazywała film „Sugar Man” jednym z 10 najlepszych filmów 2012 roku[6].

Nieuwzględnione wątki

[edytuj | edytuj kod]

Film pomija fakt, że Rodriguez był w latach 70. bardzo popularny w Australii, i miał świadomość tego faktu do tego stopnia, że koncertował tam w 1979 i 1981 roku[7]. Niektórzy krytycy oskarżają w związku z tym twórców filmu o rozmijanie się z rzeczywistością i celowe budowanie mitycznej aury wokół bohatera filmu[8][9]. Jednakże, głównym celem filmu było przedstawienie owianej tajemnicą reputacji Rodrigueza w RPA, oraz prób podjętych przez miejscowych historyków muzyki w celu wytropienia tajemniczego artysty w połowie lat 90. Mieszkańcy RPA nie byli świadomi sukcesu Rodriqueza w Australii - było to spowodowane cenzurą wprowadzoną przez reżim apartheidu[10], która uniemożliwiała jakikolwiek kontakt ze światem zewnętrznym.

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

10 lutego 2013 roku film zdobył nagrodę BAFTA dla najlepszego filmu dokumentalnego na 66. ceremonii wręczenia nagród Brytyjskiej Akademii Filmowej w Londynie[11], a dwa tygodnie później zdobył Oscara w kategorii filmu dokumentalnego na 85. ceremonii wręczenia Oskarów w Hollywood[12].

Ścieżka dźwiękowa

[edytuj | edytuj kod]

Płyta Searching for Sugar Man, wydana w 2012 roku, to album zawierający ścieżkę dźwiękową z filmu – są to utwory z dwóch wcześniej wydanych albumów studyjnych Rodrigueza. W Szwecji, płyta znajdowała się na 3 miejscu na początku 2013 roku, kiedy ogłoszona została nominacja filmu do nagrody Akademii Filmowej, i pozostała na tej pozycji przez 26 tygodni, do czasu przyznania Oscara.

W Polsce nagrania osiągnęły status platynowej płyty[13].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. $1.99 iPhone app saved Oscars film CNN Money
  2. Vulture.com, January 21, 2012: Sundance: The Electrifying Search For Sugar Man. Został ponownie odtworzony 26 lutego 2013
  3. Searching for Sugar Man. Rotten Tomatoes. (ang.).
  4. Roger Ebert: Searching for Sugar Man. rogerebert.com, 8 sierpnia 2012. [dostęp 2017-06-25]. (ang.).
  5. Manohla Dargis: Rock Musician Shrouded in Mystery of What Might Have Been. movies.nytimes.com, 26 lipca 2012. [dostęp 2017-06-25]. (ang.).
  6. Manohla Dargis: Against the Odds, Smart Films Thrive at the Box Office. nytimes.com, 14 grudnia 2012. [dostęp 2017-06-25]. (ang.).
  7. Andrew Watt: International man of mystery. smh.com.au, 1 marca 2013. [dostęp 2017-06-25]. (ang.).
  8. Rebecca L. Stewart: Searching For Sugar Man: myth-making at its best?. The Vine, 7 lutego 2013. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-03)]. (ang.).
  9. Bill Cody: „Searching For Sugar Man” – True Story or the Making of a Myth?. coomingsoon.net, 21 stycznia 2013. [dostęp 2017-06-25]. (ang.).
  10. Sue Davis: Music that impacted anti-apartheid struggle. workers.org, 8 października 2012. [dostęp 2017-06-25]. (ang.).
  11. Full list of Bafta award winners. The Independent, 10 lutego 2013. [dostęp 2013-02-26]. (ang.).
  12. The 85th Academy Awards |. Oscars.org, 24 lutego 2013. [dostęp 2017-07-01]. (ang.).
  13. Platynowe płyty CD przyznane w 2013 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-06-15].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]